طلای دوّم: هدیهی خدا را بپذیر و از آن استفاده کن.
كم نعمة لا يستقلّ بشكرها
لله، في طيّ المكاره كامنة
«چه بسیار نعمتهایی که شکر آنها ادا نمیشود؛ در ناخوشیها، رازهایی نهفته است».
از نعمتهای خداوند، استفاده کن و شکر خدا را بهجای آور و از او اطاعت نما. از آب بنوش، با آن وضو بگیر و با آن حمام کن؛ از گرما و نور خورشید استفاده کن و از زیبایی و نور ماه لذت ببر؛ میوهها را بچین؛ از آب نهرها ظرفها را پر کن؛ به دریا بنگر و در بیابانها حرکت کن؛ امّا سپاس خداوند عزیز و آمرزنده و پادشاه قهار را بهجای بیاور. از نعمتهای خجستهای که خداوند به تو ارزانی نموده استفاده کن و از قدر ناشناسی نعمتهای الهی بپرهیز: ﴿يَعۡرِفُونَ نِعۡمَتَ ٱللَّهِ ثُمَّ يُنكِرُونَهَا﴾[النحل: ۸۳]. «نعمت خدا را میشناسند سپس آن را انکار میکنند.»
خواهرم! به شدت از انکار و ناسپاسی نعمتهای خدا بپرهیز و قبل از آنکه به خار گل بنگری به زیبایی گل نگاه کن؛ پیش از آنکه از گرمای خورشید شکایت کنی، از نور و روشنایی آن بهرهمند شو؛ قبل از آنکه از تاریکی شب گلایه نمایی، سکون و آرامش آن را به یاد بیاور.
اصلاً چرا انسان، نگاه بدبینانه و سیاهی به محیط پیرامون خود داشته باشد و چرا در برابر نعمتهای خدا، کفر و ناسپاسی بورزد؟ ﴿۞أَلَمۡ تَرَ إِلَى ٱلَّذِينَ بَدَّلُواْ نِعۡمَتَ ٱللَّهِ﴾[إبراهيم: ۲۸]. «آیا به کسانی نمینگری که در برابر نعمت خدا ناسپاسی کردند»؟
پس خواهرم! این نعمتها را بگیر و خوب آنها را بپذیر و خداوند را به خاطر آن ستایش کن وسپاس بگذار.
تابش نور:تحوّل از شیوههای نادرست به شیوههای درست، حرکتی پرخطر و ریسکی طولانی، اما زیبا است.
درخشش نور: از رحمت خدا نا امید نباشید.