الماس نهم: چه کسی درمانده را اجابت میکند، وقتی او را بخواند؟
لا يضق ذرعك عند الأزمات
إن هي اشتدت فامّل فرجا
«در بحرانها به تنگ میا؛ اگر بحرانها، شدت یافتند، به گشایش امیدوار باش».
این، از لطف الهی است که امیدواران به خود را ناکام نمیکند و فریاد خواهان را رها نمینماید؛ انسان، هر نیازی که داشته باشد و به هر اندازهای که خود را به درگاه او بیندازد و به او پناه ببرد، به همان اندازه، مورد اجابت قرار میگیرد، دعایش پذیرفته میشود و مشکلش حل میگردد.
خداوند، دعای غیرمسلمانان را هم که از روی ناچاری او را صدا میزنند و خود را در آستانهی او میاندازند و به لطف او اعتماد میکنند و به کرم او امیدوار میشوند، میپذیرد و دعای آنها را اجابت مینماید و به لطف خویش بلا را از آنها دور میکند تا ایمان بیاورند؛ اما بیشتر کافران؛ لطف خدا را فراموش میکنند و سپاس آن را به جا نمیآورند و قدردانی نمیکنند.
خداوند متعال میفرماید: ﴿فَإِذَا رَكِبُوا فِي الْفُلْكِ دَعَوُا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ فَلَمَّا نَجَّاهُمْ إِلَى الْبَرِّ إِذَا هُمْ يُشْرِكُونَ٦٥﴾[العنكبوت: ۶۵]. یعنی: «پس وقتی سوار کشتی میشوند خداوند را مخلصانه به فریاد میخوانند و چون آنها را نجات میدهد و به خشکی میرساند، شرک میورزند».
خداوند، منتگذار بندگانش میباشد که دعای درمانده را اجابت میکند و ناراحتی و مشکل را برطرف مینماید؛ این، یکی از دلایل الوهیت و یگانگی اوست، اما مردم کمتر پند میپذیرند: ﴿أَمَّنْ يُجِيبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَيَكْشِفُ السُّوءَ وَيَجْعَلُكُمْ خُلَفَاءَ الْأَرْضِ أَإِلَهٌ مَعَ اللَّهِ قَلِيلًا مَا تَذَكَّرُونَ٦٢﴾[النمل: ۶۲]. یعنی: «چه کسی درمانده را اجابت میکند وقتی او را بخواند و مشکل را برطرف میکند و شما را در زمین جانشین میگرداند آیا به همراه خدا معبودی دیگر هست؟ کمترپند میپذیرند».
تابش نور: زن باید در خانه بماند؛ زیرا همانند ظرف شکستنی و ظریفی است که زود میشکند!
درخشش نور: از آزار رسانی به دیگران بپرهیز؛ زیرا اذیت و آزار دیگران، نشانهی بدبختی است.