مروارید هفتم: نیکی به دیگران، غمها را از بین میبرد
فهبك ملكت أهل الأرض طرّا
و دان لك العباد فكان ماذا؟!
«فرض کن که مالک تمام دنیا شدی و همه، در برابر تو سر تسلیم فرو آوردند، خوب که چه»؟!
احادیث فراوانی از پیامبر جدر مورد سخاوت و بخشش روایت شده است؛ این احادیث، یا به سخاوت و بخشش تشویق نموده و یا آن را ستوده است. همچنین از خودگذشتی زن و لذت پذیرایی از میهمانان و دوستان مورد ستایش قرار گرفته است. امالمؤمنین عایشهلروایت میکند که آنها، گوسفندی ذبح کردند. پیامبر جفرمود «چه از آن باقی مانده است؟» عایشه گفت: «چیزی جز شانهی آن باقی نمانده است». پیامبر جفرمود: «همهی آن، جز شانهاش، باقی مانده است».
بدینسان رسولخدا جبرای خانوادهاش توضیح داد که پاداش آنچه صدقه کردهاند، تا قیامت ماندگار است، و از پاداش مقداری که خودشان، آن را مصرف نمودهاند، بهرهای نمیبرند. این، یادآوری زیبایی برای تشویق، صدقه دادن به قصد رضامندی خداست. پیامیر جبه اسماء خواهر عایشهلتوصیه نمود که در راه خدا صدقه دهد تا خداوند، بیشتر از فضل خویش او را بهرهمند سازد. اسماء میگوید: پیامبرخدا جبه من گفت: «ببخش و انفاق کن و بخل مورز که دربارهی تو، بخل خواهد شد».
در روایتی دیگر آمده است: «انفاق کن و ببخش و مشمار که خداوند برایت میشمارد و بخل مورز که آنگاه خداوند، (نعمتش را) از تو دریغ میدارد».
تابش نور: درد و بحران و سختی، همانند سیاهی شب، از بین میروند.
درخشش نور: نعمت، عروسی است که مهریهاش، شکرگذاری میباشد.