انگشتر نهم: کسی که با خدا انس نگیرد، هرگز با چیز دیگری انس و الفت نخواهد گرفت
هي الأيام والغير
وأمر الله ينتظر
«این روزها و حوادث روزگار هستند و باید منتظر فرمان و خواست خدا بود».
مؤمن، با خدا انس میگیرد و خداوند، مایهی آرامش خاطر عبادتگزار و دوست او است؛ هرکس با خدا انس بگیرد، زندگی با او انس میگیرد و از روزها لذت میبرد و خوشبخت میشود؛ دلش آرام و خاطرش آسوده است؛ محبت خداوند در دل او نقش میبندد و صفات خدا، در ضمیر او جا میگیرد همواره اسما ونامهای نیک خداوند، جلوی چشمان او هستند؛ او، نامهای خدا را حفظ میکند و در صفات الهی میاندیشد، و در دلش رحمان، رحیم، حمید، حلیم، لطیف، محسن، ودود، کریم، عظیم و... را یاد میکند؛ با خداوند انس میگیرد؛ او را دوست میدارد و به او نزدیک میشود.
اگر انسان، احساس کند که خدا، به بندهاش نزدیک است، با او انس میگیرد و از اینکه مورد توجه و عنایت خدا میباشد، شاد و مسرور میشود: ﴿وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ﴾[البقرة: ۱۸۶]. یعنی: «و هرگاه بندگانم، از تو دربارهی من میپرسند، (بدان و بگو) من، نزدیک هستم و دعای دعاکننده را اجابت میکنم، وقتی مرا بخواند».
انس گرفتن با خدا، بدون تلاش به دست نمیآید؛ بلکه انس گرفتن با خدا، ثمرهی عبادت و نتیجهی محبت است؛ پس هرکس از فرمان الهی اطاعت نماید و از آنچه او نهی فرموده، بپرهیزد و خدا را صادقانه دوست بدارد، طعم انس با خدا و لذت نزدیکی با او را میچشد و سعادت مناجات با خداوند را درمییابد.
تابش نور: زیبایی، زیبایی اخلاق و خوبی، خوبی ادب و درخشش، درخشش عقل است.
درخشش نور: با زنان به خوبی رفتارکنید.