لؤلؤ سوّم: راه خدا، بهترین راه است
ربما تجزع النفوس لأمر
و لها فرجةكحلّ العقال
خوشبختی چیست؟ آیا خوشبختی در مال وثروت است؟ یا خوشبختی در نسب و پست و مقام است؟ این پرسش، پاسخهای متعددی دارد؛ ولی بیا تا براساس داستان ذیل ببینیم که این زن، خوشبختی را در چه میبیند:
مردی با همسرش اختلاف پیدا کرد و به او گفت: تو را بدبخت خواهم کرد. زن با آرامش تمام گفت: تو نمیتوانی. شوهرگفت: چطور نمیتوانم؟ زن گفت: اگر سعادت و خوشبختی، در مال و ثروت بود تو برای آنکه بدبختم کنی، مرا از آن محروم میکردی، و اگر سعادت در طلا و زیورآلات بود، برایم نمیخریدی؛ اما سعادت و خوشبختی چیزی نیست که در اختیار تو و مردم باشد، من سعادت و خوشبختیام را در ایمانم جستجو میکنم و ایمانم، در قلب من است و بر قلبم کسی جز پروردگارم، تسلّطی ندارد. سعادت حقیقی،همین است... سعادت حقیقی، سعادت ایمان میباشد و فقط کسی، این سعادت را احساس میکند که محبت خداوندی در دل و وجود و فکرش بجوشد. لذا سعادت و خوشبختی، فقط در دست خداست.از این رو با اطاعت خدا، سعادت را از او بخواه.
تنها راه سعادت، شناخت دین صحیحی میباشد که پیامبر خدا جبا آن مبعوث شده است، پس کسی که این راه را بشناسد، هرچند که در کوخ و یا در پیادهرو بخوابد و یا با تکه نانی، زندگی را به سر نماید، باز هم میتواند خوشبختترین انسان جهان باشد، اما کسی که از این راه منحرف شود، عمر او با غمها میگذرد و داراییاش سبب محرومیت او میگردد؛ عملش، زیانبار است و فرجامش،ناکامی و زبونی.
تابش نور: ما، به پول و دارایی احتیاج داریم تا زندگی کنیم، ولی این، بدان معنا نیست که ما باید بهخاطر پول و ثروت زندگی نماییم!
درخشش نور: بارخدایا! از تو عفو و تندرستی را میخواهیم.