گوهر نهم: سخنی که در زمان و مکان میپیچد
يا من إليه المشتكي والفزع
أنت المعدّ لكل ما يتوقّــع
«ای آنکه شکایت به تو آورده میشود! تو، تمام توقعات را فراهم میکنی».
موسی÷گفت: «پروردگارا! به من دعایی بیاموز که با آن تو را بخوانم و با تو مناجات کنم». فرمود: «ای موسی! بگو: لا اله الا الله»؛ موسی گفت: همهی مردم میگویند: لا اله الا الله، فرمود: ای موسی! اگر هفت آسمان و زمین در یک کفهی ترازو باشند و لا اله الا الله، در کفهی دیگر آن باشد، لا اله الا الله، سنگینتر خواهد بود».
لا اله الا الله... انوار درخشان و تابناکی دارد، و به اندازهی قوت و ضعف تابش و نور آن، غبار و تاریکی گناهان، زدوده میشود و جای آنرا روشنایی میگیرد؛ پس کلمهی لا اله الا الله نور و روشنایی دارد و گویندگان آن، در قوت و ضعف این نور، با هم متفاوتند و فقط خداوند، این تفاوت را میداند. نور این کلمه، در قلب بعضی مانند خورشید است، و در دل بعضی همچون ستاره. این نور، در دل بعضی مانند چراغی بزرگ نورافشانی میکند و در دل بعضی دیگر همانند فانوسی روشن است و در دل بعضی چون چراغی کم نور میباشد.
هرچقدر نور این کلمه، بیشتر و قویتر باشد، به اندازه قوت و نورش، شبهات و شهوات را میسوزاند و از بین میبرد.
تابش نور: سعادت مؤمن، در محبت خداست و دوستی کردن برای خدا، سعادت بسیار بزرگی است که مؤمنان راستین، طعم آن را میچشند و به جای آن، هیچ چیزی را نمیپذیرند.
درخشش نور: زن، از گنجها گرانبهاتر و از ثروت، باارزشتر است.