درّ هفتم: کار نیک، آرامش خاطر میآورد
وإذا تقطّعت الحبال و أوصدت
أبوابنا، فالله يكشف كربنا
«هرگاه بیچاره شویم و درهایمان بسته شوند، خداوند، مشکل ما را حل میکند».
عایشهلمیگوید: «زن بینوایی با دو دخترش، نزد من آمد، او به هریک خرمایی داد و سپس خرمایی را بلند کرد تا آن را بخورد، اما دخترانش از او خواستند که آن خرما را به آنها بدهد، آنگاه او خرمایی را که میخواست بخورد بین دخترانش دو نیم کرد، کارش را پسندیدم و آن را برای پیامبر جبازگو کردم. پیامبر جفرمود: «خداوند با آن کار، بهشت را برای او واجب گردانده است»، یا فرمود: «او را از جهنم رهانیده است».
امسلمهلازپیامبر جدر مورد انفاق بر فرزندانش پرسید وگفت: «آیا وقتی برای فرزندان ابوسلمه خرج میکنم، به من پاداشی میرسد؟ من، نمیتوانم آنها را همچنان رها کنم؛ چون فرزندانم میباشند». وی قبل از شنیدن پاسخ پیامبر جتأکید کرد که هرگز آنها را رها نخواند کرد؛ پس قبل از آن که پیامبر جبه او پاسخ دهد، فطرت، به او پاسخ داد.
اسلام، به انجام کارهای نیک و مهربانی با خویشاوندان و کاشتن بذر مهربانی و محبت در جامعه تشویق میکند تا فرزندان نیکوکاری رشد کنند.
تابش نور: خواهرم! خوشبخت باش... خوشبختی حقیقی، اینجاست!
درخشش نور: زن، گلی خوشبو و بلبلی نغمهخوان است.