پایان
خواهرم! اینک که این کتاب را خواندهای، با غم و اندوه خدا حافظی کن، از افسردگی جدا شو و از خیمههای ناامیدی و احساس شکست، کوچ نما و به محراب ایمان و کعبهی انس با خدا و راضی بودن از تقدیر الهی روی بیاور تا زندگی تازه و سعادتمندانهای را آغاز کنی و روزهای جدیدی را تجربه نمایی؛ روزهایی جدید، اما زیبا، زندگی تازهای بدون اضطراب و دودلی و تردید؛ آری! روزهای تازه را بدینسان و بدون خستگی و رنج تجربه کن؛ آن وقت منادی ایمان، از فراز کوه آرزو، در وادی رضامندی، تو را صدا میزند تا به تو مژده دهد که تو «خوشبختترین زن دنیا هستی».
پایان ترجمه: ساعت: ۱۶ دوشنبه
۲۸/۳/۱۳۸۵
محمدگل گمشادزهی، ریگ ملکـ میرجاوه