گردن بند دوّم: اندکی که تو را خوشبخت می‌کند، بهتر از زیادی است که سبب بدبختی‌ات می‌گردد
و إذا أراد الله نشـر فضيلة
طويت، أتاح لها لسان حسود
«هرگاه خداوند بخواهد فضل و نعمت دربسته‌ای را بگشاید، کینه توز و حاسد، فرصت می‌یابد تا زبان به بدی بگشاید».
زندگی واقعی و مفید تو، همان لحظاتی است که در شادی و سرور و آرامش و قناعت می‌گذرد؛ اما اضطراب و ناراحتی و آزمندی، در واقع از عمر و زندگیت به حساب نمی‌آید. اضطراب و ناراحتی، دشمن عافیت و سلامتی و زیبایی‌ات می‌باشد پس ای خواهرم! ضمن رضایت از خدا و خرسندی و قناعت به بهره و نصیبت، به آینده خوش‌بین باش؛ همانند پروانه باش که سبک بال و زیباست و از این جا به آن‌جا از گلی به گلی دیگر می‌پرد و از باغچه‌ای به سوی باغچه‌ای دیگر پرواز می‌کند و وابسته و دلبسته‌ی چیزها نیست.
خواهرم! مانند زنبور عسل باش که پاک می‌خورد و محصول پاکی تولید می‌کند و هرگاه بر شاخه‌ای بنشیند، آن را نمی‌شکند؛ شهد گل‌ها را می‌مکد و عسل تولید می‌نماید؛ نیش نمی‌زند و پروازش محبت آمیز و فرودش، دوستانه است؛ مژده‌آور و آوایی رضایت بخش دارد؛ گویا از ملکوت آسمان‌ها و دنیای جاودان فرود آمده است.
تابشش نور: خداوند، توبه کننده‌گان را دوست دارد؛ زیرا آن‌ها به سوی او بازگشته و از وضعیت خود، به او شکایت برده‌اند.
درخشش نور: ستایش خداوندی را سزاست که غم و اندوه مرا دور نمود.