زبرجد نهم: زیبایی، در آفرینش الهی است
دع الأيام تفعل ما تشاء
وطب نفساً إذا حكم القضاء
«بگذار روزگار هر چه می‌خواهد بکند و به تقدیر خوش باش».
خواهرم! به انسان و آفرینش زیبای آن بنگر و به نژادهای مختلف وزبانهای متعدد و متفاوت آن نگاه کن که خداوند، آن را چه زیبا آفریده و آن را به زیباترین شکل در آورده است:
﴿ٱللَّهُ ٱلَّذِي جَعَلَ لَكُمُ ٱلۡأَرۡضَ قَرَارٗا وَٱلسَّمَآءَ بِنَآءٗ وَصَوَّرَكُمۡ فَأَحۡسَنَ صُوَرَكُمۡ وَرَزَقَكُم مِّنَ ٱلطَّيِّبَٰتِۚ ذَٰلِكُمُ ٱللَّهُ رَبُّكُمۡۖ فَتَبَارَكَ ٱللَّهُ رَبُّ ٱلۡعَٰلَمِينَ٦٤﴾[غافر: ۶۴].
«ای انسان! چه چیز تو را در برابر پروردگار بزرگوارت مغرور ساخته و تو را در حق او فریفته است (که نافرمانی می‌کنی و خود را به گناه آلوده می‌سازی) پروردگاری که تو را آفریده و سپس سروسامانت داده و بعد معتدل و متناسبت کرده و آنگاه تو را به هر شکلی که خواسته در آورده و ترکیب نموده است»؟
﴿لَقَدۡ خَلَقۡنَا ٱلۡإِنسَٰنَ فِيٓ أَحۡسَنِ تَقۡوِيمٖ٤﴾[التين: ۴]. «ما انسان را در بهترین شکل و زیباترین سیما آفریده‌ایم».
خواهرم! به آسمان و شکوه آن بنگر؛ به ستارگان و زیبایی آن‌ها نظاره کن، به خورشید و زیبایی آن و به ماه و درخشش آن، نگاه کن و زمین را ببین که خداوند، چگونه آن را گسترده و از آن، آب و گیاهان را برآورده و کوهها را بر آن میخ نموده است!
خواهرم! در دریاها و نهرها، شب، صبح، و روشنایی و سایه‌ها و ابرها، گلها، میوه‌ها، شیر، عسل، درخت‌خرما، زنبور‌عسل، مورچه، حشره‌ی کوچک، ماهی، پرنده‌ی نغمه‌خوان، بلبل و چهچه‌ی آن خزندگان و حیوانات، و به نظم و ترتیب جهان هستی بیندیش و فکر کن، که به راستی چه زیباست و زیبایی آن، تمام نمی‌شود:
﴿فَسُبۡحَٰنَ ٱللَّهِ حِينَ تُمۡسُونَ وَحِينَ تُصۡبِحُونَ١٧ وَلَهُ ٱلۡحَمۡدُ فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَعَشِيّٗا وَحِينَ تُظۡهِرُونَ١٨ يُخۡرِجُ ٱلۡحَيَّ مِنَ ٱلۡمَيِّتِ وَيُخۡرِجُ ٱلۡمَيِّتَ مِنَ ٱلۡحَيِّ وَيُحۡيِ ٱلۡأَرۡضَ بَعۡدَ مَوۡتِهَاۚ وَكَذَٰلِكَ تُخۡرَجُونَ١٩﴾[الروم: ۱۷-۱۹]. «پاک است خداوند (لذا او را به پاکی یاد نمایید) آنگاه که شام می‌کنید و آنگاه که صبح می‌کنید و شامگاهان وقتی که ظهر می‌شود. و ستایش در آسمان‌ها و زمین و درشامگاه و ظهر، او را نداست. زنده را از مرده پدید می‌آورد و مرده را از زنده می‌آفریند و زمین را پس از پژمردنش (یعنی زمین موات را) زنده می‌کند و اینگونه بیرون آورده می‌شوید».
تابش نور: خواهرم! به جنبه‌های رنجبار زندگی خیره مشو؛ بلکه از زیبایی‌های آن استفاده کن.
درخشش نور: و در خانه‌هایتان بمانید.