الماس هفتم: خواهرم! صبر کن تا موفق شوی.
فصبراً علي حلو الزمان و مرّه
فإن اعتياد الصبر أدعي إلي الرشد
«بر تلخی و شیرینی زمان باید صبر کرد؛ عادت کردن به صبر، انسان را به رشد و کمال میرساند».
امربیع بنت براء مادر حارثه بن سراقه که در بدر کشته شد، نزد پیامبر جرفت تا در مورد پسرش سخنی از پیامبر جبشنود که دلش را شاد نماید. لذا به رسولخدا جگفت: ای پیامبرخدا! آیا در مورد حارثه چیزی به من نمیگویی؟ اگر در بهشت است صبر میکنم و اگر چنین نیست برای او گریه مینمایم، پیامبر جفرمود: «ای امحارثه! او در بهشت است؛ پسرت، در فردوس برین است».
از دست دادن فرزند، مصیبت بزرگی است که قلب را پاره میکند و جگر را میسوزد. این زن، از پیامبر جمیپرسد که اگر پسرش در بهشت است انشاءالله با او ملاقات خواهد کرد. صبر و شکیبایی این بانو در فقدان پسرش، مقام خودش را بالا میبرد و هم مقام پسرش را. او، این سؤال را کرد تا اگر فرزندش، بهشتی نباشد، مانند هر داغدیدهای، بر عزیزش بگرید؛ زیرا این آخرین کاری است که او میتوانست انجام دهد؛ او، مادر داغدیده و صبور و شکیبایی بود.
تابش نور: اگر زن زیبا. یک گوهر است، پس زن نیک خصلت، گنج است.
درخشش نور: زن، خورشیدی است که پنهان نمیشود.