شرح صفت ضحکِ (خندیدن) الله متعال
جناب نجمی در ص ۱۳۹ کتاب خود می‌گوید: خدای صحیحین می‌خندد.
جناب نجمی مقلد عبدالحسین شرف‌الدین است و کتاب البحار حدیث طویلی از پیامبر روایت نموده که یکی از بهشتی‌های جنت با زن خود صحبت می‌کند که صورت من با نگاه کردن صورت پروردگار هفتاد برابر روشن‌تر شده «فنعانق من باب الخيمة والرب يضحك إليهم» [۴۵۳]. پس ما با او معانقه (بغل‌کشی) می‌کنیم از دروازه خیمه و پروردگار می‌خندد و همچنان در «لئالي الأخبار» این حدیث روایت شده در باب «إن أهل الجنة يسمعون صوته». و در آخر این حدیث آمده: «والرب يضحك إليهم» [۴۵۴]. پروردگار می‌خندد. پس خدای بحار و لئالی الاخبار می‌خندد و جناب نجمی خبر ندارد.
اهل سنت می‌گویند: «يضحك» یا «ضحک» صفت الله تعالى است بدون تشبیه مثل «يحب ويرضي ويغضب وينظر ويسمع ويعلم». و غیره اینها اوصاف الله تعالى هستند بدون سؤال از کیف و تشبیه احادیثی که از صحیحین نقل کرده‌اید همه صحیح‌اند. کاش که شما اول بحار و لئالی الاخبار را مطالعه می‌کردید و بعد بخاری را.
[۴۵۳] بحار: ج ۸، ص ۲۰۷ – ۲۱۵، حدیث ۲۰۵، باب الجنة ونعيمها. [۴۵۴] لئالي الاخبار: ج ۴، ص ۴۱۰-۴۱۱.