اتهام نجمی به بخاری در مورد اینکه پیامبر گوشت حرام می‌خورد
اعتراض شماره ۲. نجمی می‌گوید: آیا قبل از بعثت رسول خدا گوشت حرام می‌خورد؟ جناب نجمی در این اعتراض، از خود مطلب می‌تراشد و به نقل دروغین از صحیح بخاری می‌پردازد و می‌گوید: براساس روایات بخاری رسول اکرم جنیز مانند سایر مردم دوران جاهلی دارای بت و انصاب بوده و ذبایح خود را به نام بتها سر می‌بریده است؟
جواب:
صحیح بخاری چنین عبارتی ندارد و اکنون عبارت صحیح بخاری را نقل می‌کنم تا عدم امانت‌داری نجمی در نقل عبارت معلوم گردد، در کتاب [مناقب الانصار: باب ۲۴ حدیث زید بن عمرو بن نفیل رقم ۳۸۲۶]، چنین آمده: «أَنَّ النَّبِىَّ جلَقِىَ زَيْدَ بْنَ عَمْرِو بْنِ نُفَيْلٍ بِأَسْفَلِ بَلْدَحَ، قَبْلَ أَنْ يَنْزِلَ عَلَى النَّبِىِّ جالْوَحْىُ فَقُدِّمَتْ إِلَى النَّبِىِّ جسُفْرَةٌ ، فَأَبَى أَنْ يَأْكُلَ مِنْهَا ثُمَّ قَالَ زَيْدٌ إِنِّى لَسْتُ آكُلُ مِمَّا تَذْبَحُونَ عَلَى أَنْصَابِكُمْ ، وَلاَ آكُلُ إِلاَّ مَا ذُكِرَ اسْمُ اللَّهِ عَلَيْهِ . وَأَنَّ زَيْدَ بْنَ عَمْرٍو كَانَ يَعِيبُ عَلَى قُرَيْشٍ ذَبَائِحَهُمْ». و در حدیث شماره ۳۸۲۸ زید می‌گوید: «يَا مَعَاشِرَ قُرَيْشٍ ، وَاللَّهِ مَا مِنْكُمْ عَلَى دِينِ إِبْرَاهِيمَ غَيْرِى، وَكَانَ يُحْيِى الْمَوْءُودَةَ». در این حدیث آمده که سفره (گوشت) را برای پیامبر جآوردند پس رسول الله جاز آن گوشت نخورد، و زید بن عمرو هم گفت که من آنچه را که شما بر سنگ‌های مخصوص ذبح می‌کنید و آنچه را که بر آن اسم خدا گرفته نشود نمی‌خورم و بر قریش عیب می‌گرفت و می‌گفت حیوان را خدا خلق کرده و آب و علف می‌دهد و شما به اسم غیر الله ذبح می‌کنید و ادعای مذهب ابراهیم را هم می‌کنید به والله شما بر مذهب ابراهیم نیستید. ابن حجر هم می‌گوید: عبارت صحیح و نقل اکثر ناقلین صحیح بخاری این است: «فقدّمت إلى النبي ج». و ابن بطال گفته این سفره قریش بوده و ایشان برای پیامبر جآوردند پس ایشان نخوردند و بعد همین سفره را پیامبرجدر جلو زید بن عمرو گذاشتند، ایشان هم نخوردند و اعتراض کردند و الخطابی گفته که پیامبر جقبل از بعثت گوشت حیوانی که بر انصاب ذبح می‌شد را نمی‌خورد، اما گوشتهای دیگر را می‌خورد [۵۲۱]، و زید بن عمرو بنابر این خود هم از خوردن چنین گوشتی خودداری می‌کرد و نمی‌خورد و در کتاب الذبائح باب «ما ذبح على النصب والأصنام» عبارت مختصر و (و کمی برای دشمنان که طالب نکته ضعف می‌گردند) محتمل آمده: «فقدّم إليه رسول الله ج». یا «فقدّم إلي رسول الله جسُفْرَةٌ، يا سفرة فيها لحم فَأَبَى أَنْ يَأْكُلَ مِنْهَا ثُمَّ قَالَ أي زَيْد بن عمرو: إِنِّى لاَ آكُلُ مِمَّا تَذْبَحُونَ عَلَى أَنْصَابِكُمْ وَلاَ آكُلُ إِلاَّ مِمَّا ذُكِرَ اسْمُ اللَّهِ عَلَيْهِ» [۵۲۲]. این بود عبارت صحیح بخاری که جناب نجمی آن را بصورت تحریف و تقلید از دیگران و بر خلاف حقیقت آورده بود. ثانیا این واقعه قبل از بعثت بوده و قبل از بعثت تکلیفی بر پیامبر نیست چنانچه قرآن می‌گوید: ﴿وَوَجَدَكَ ضَآلّٗا فَهَدَىٰ ٧﴾[الضحی: ۷]. و تو را گمشده یافت و هدایت کرد. نمی‌دانیم حمایت و دوستی شما نسبت به پیامبر جبیشتر است یا حمایت و دوستی الله تعالى نسبت به پیامبرش؟!.
ثالثا: حرمت و حلال بودن خوردنیها و مشروبات بعد از نزول قرآن معلوم می‌گردد نه قبل از آن، مثل حرمت خمر (شراب) یا حرمت مذبوحه بر نصب (علامات مخصوص) و حیوانی که بدون گرفتن نام الله ذبح شده است. حرمت اینها قبل از نزول قرآن معلوم نمی‌شود و سند و عبارت بخاری از سند و عبارت دیگران مقدم و معتبرتر است.
[۵۲۱] فتح الباري: ج ۸، ص ۷۷۹. [۵۲۲] فتح الباري: ج ۱۲، ص ۴۳۸، حدیث ۵۴۹۹، چاپ پاکستان.