نکته

بیا با هم فریاد بزنیم و این دعای صادق و گرم را به زبان بیاوریم؛ این دعا، برای دور شدن ناراحتی، اندوه و گرفتاری است: «لا إله إلاالله العظیم الحلیم، لا إله إلا الله رب العرش العظیم، لا إله إلا الله رب السموات ورب الأرض ورب العرش الکریم، یا حی یا قیوم لا إله إلا أنت برحمتك أستغیث». «هیچ معبود بحقی جز خداوند بزرگ بردبار نیست، هیچ معبود برحقی جز پروردگار بزرگ عرش نیست، هیچ معبود به حقی جز پروردگار آسمانها و پروردگار زمین و پروردگار بزرگوار عرش نیست، ای همیشه زنده و ای همیشه پایدار! هیچ معبود بحقی جز تو نیست و به رحمت تو یاری می‌جویم».

«اللهم رحمتك أرجو، فلا تکلنی إلی نفسی طرفة عین و اصلح لی شأنی کله لا إله إلا أنت»«بارخدایا! به رحمت تو امیدوارم؛ مرا به اندازه یک چشم به هم زدن به خودم مسپار و همه کارهایم را درست کن. هیچ معبود بحقی جز تو نیست».

«أستغفرالله الذی لا إله إلا هو الحی القیوم وأتوب الیه»«از خداوندی که هیچ معبود به حقی جز او نیست، آمرزش می‌طلبم؛ خداوند همیشه زنده و پاینده، و به سوی او باز می‌گردم و توبه می‌نمایم».

«لا إله إلا أنت سبحانك إنی کنت من الظالمین». «هیچ معبود به حقی جز تو نیست؛ تو پاک و منزهی؛ بی‌گمان من از ستمگران بوده‌ام».

«اللهم إني عبدك ابن عبدك ابن امتك، ناصیتی بیدك، ماض فيّ حکمك، عدل في قضاءك؛ أسألك بکل اسم هو لك سمیت به نفسك أو أنزلته في کتابك أو علمته أحداً من خلقك أو استأثرت به في علم الغیب عندك أن تجعل القران ربیع قلبي ونور صدري وجلاء حزني وذهاب همي»«بارخدایا! من، بنده تو هستم، فرزند بنده ات و فرزند کنیزت؛پیشانی من در دست توست، فرمان تو در مورد من قطعاً اجرا می‌شود، فیصله تو درباره من عدل است، به وسیله همه نامهایی که داری و خودت را به آن نامیده یا آن را در کتاب خود نازل کرده و یا به یکی از آفریده هایت آموخته‌ای یا آن را در دنیای غیب نزد خود نگاه داشته‌ای، از تو می‌خواهم که قرآن را بهار دلم و نور سینه‌ام و مایه از بین رفتن غم و اندوهم قرار دهی».

«اللهم إني أعوذ بك من الهم والعجز والکسل والبخل والجبن وضلع الدین وغلبة الرجال». «بارخدایا! از غم و اندوه و ناتوانی و تنبلی و بخل و بزدلی و از اینکه بدهی، کمرم را خم کند و مردان بر من چیره شوند، به تو پناه می‌برم».

﴿حَسۡبُنَا ٱللَّهُ وَنِعۡمَ ٱلۡوَكِيلُ ١٧٣﴾[آل عمران: ۱۷۳] «ما را خدا کافی است و او، بهترین کارساز است».