غم مخور؛ كتابخوانی، استعدادها را رشد می‌دهد

خواندن کتاب، ذهن را باز می‌کند؛ به خواننده، اندرزها می‌آموزد؛ زبان انسان را گویا می‌نماید و نیروی اندیشیدن را رشد می‌دهد. بوسیله کتاب، حقایق، در ذهن ثبت می‌گردند و شبهات دور انداخته می‌شوند.

کتاب، سرگرمی تنهایی و مناجات ذهن است و کسی که می‌خواهد شب‌ها بیدار باشد، بهترین همنشین او کتاب است. کتاب، چراغی است بر فراز راه. معلومات هرچه بیشتر تکرار شوند، پربارترمی‌شوند و زمان چیدن آن فرا می‌رسد و درخت معلومات با مطالعه زیاد تنومند می‌گردد و هر وقت به فرمان خدا، میوه‌اش را می‌دهد.

مطالعه نکردن و به خلوت ننشستن با کتاب‌ها، باعث می‌شود تا زبان، فاقد گویایی گردد و عقل، سست شود و ذهن، از پویایی باز بماند؛ سرمایه معرفت و شناخت از بین برود؛ فکر بخشکد و سرشت انسان بمیرد. هیچ کتابی بی‌فایده نیست؛ انسان از هرکتابی، یا فایده یا مثلی یاد می‌گیرد و یا داستان یا خاطره‌ای می‌آموزد. فواید خواندن و مطالعه بی‌شمار است. از مرگِ همت‌ها و ضعف‌ها اراده‌ها و فقدان روحیه به خدا پناه می‌بریم؛ چون بلاهای بزرگی هستند.