نکته
از ام سلمهلروایت شده که پیامبر جفرموده است: «هر مسلمانی که مصیبتی به او برسد و او مطابق فرمان خدا بگوید: ﴿إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّآ إِلَيۡهِ رَٰجِعُونَ ١٥٦﴾[البقرة: ۱۵۶] و نیز بگوید: «اللهم أجرني في مصیبتي وأخلف لي خیراً منها»، خداوند متعال، جایگزینی بهتر از آن را به او می‌دهد». مفهوم دعای مذکور از این قرار است: «بارخدایا! در مصیبتم به من پاداش بده و عوض آن، بهترش را به من، ارزانی بدار».
شاعر می‌گوید:
خـلیليّ لا واللّـه ما من ملمـة
تـدوم علـی حي وإن هـي جلت
«ای دوستانم! بدانید که سوگند به خدا، هیچ مصیبتی -هرچند بزرگ باشد- ماندگار نیست».
فإن نـزلت یوماً فلا تخضعن لها
ولا تکثر الشکوی إذا النعل زلت
«اگر روزی مصیبتی، آمد، در برابر آن تسلیم مشو و وقتی پا، لغزید، زیاد شکایت مکن».
فکم مـن کریم قد بلـی بنوائب
فصـابرها حتی مضت واضمحلت
«چه بسیار افراد بزرگواری که به بلا گرفتار شده و شکیبایی ورزیده‌اند تا اینکه بلا، پایان یافته و از بین رفته است».
وکانت علی الأیام نفسي عزیزة
فلما رأت صبري علی الذل ذلت
«جانم، برای روزها عزیز بود؛ وقتی شکیبایی ام را در برابر بدبختی دید، نرم و فروتن شد».
شاعری دیگر می‌گوید:
یضیـق صدري بغـم عنـد حادثة
وربمـا خیـر لي في الغم أحیانا
«وقتی اتفاقی رخ می‌دهد، از اندوه پیشامده، دلتنگ می‌شوم و شاید چنین برای من مقدر شده که گاهی اندوهگین شوم».
ورب یــوم یکون الغـم أولـه
وعند آخــره روحـاً وریحــاناً
«چه بسا روزی که با اندوه و ناراحتی آغاز می‌شود، پایانی خوش و شادمان داشته باشد».
ما ضـقت ذرعاً بغـم عند نائبـة
إلا ولــي فرج قد حل أو حانــا
.
هنگام بروز مصیبت ناراحت کننده، به تنگ نمی‌آیم؛ چون راه حلی دارم یا زمان حل شدن آن، فرا رسیده است».