بحرانها، گناهانت را میزدایند
ابن معتز شاعر میگوید: چه قدر سریع است حرکت کسی که بر خدا توکل میکند و چه پرشتاب است بازگشت کسی که به خدا اعتماد مینماید.
در حدیث صحیح از پیامبر جروایت شده که فرموده است: «خداوند در برابر اندوه و ناراحتی و بیماری و رنجی که به مؤمن میرسد و حتی خاری که به پایش میخلد، گناهانش را میزداید». این، برای کسی است که شکیبایی ورزد، به پاداش الهی امیدوار باشد و به سوی او بازگردد و بداند که او، با خداوند یکتا و بخشنده تعامل مینماید.
متنبی دراشعاری حکیمانه که به انسان نیرو و شرح صدر میبخشد، میگوید:
لا تلق دهـرك إلا غیر مکتـرث
مادام یصحب فیه روحك البدن
فما یدیـم سروراً ما سررت به
ولا یـرد علیـك الغـائب الحزن
«تا جان در بدن داری، به روزگار بیاعتنا باش؛
شادیِ آنچه تو را شاد نمود، همیشگی نخواهد بود و غم خوردن نیز چیز از دست رفته را به تو باز نمیگرداند».
﴿لِّكَيۡلَا تَأۡسَوۡاْ عَلَىٰ مَا فَاتَكُمۡ وَلَا تَفۡرَحُواْ بِمَآ ءَاتَىٰكُمۡۗ﴾[الحدید: ۲۳] «تا به خاطر آنچه از دست داده اید، اندوهگین نشوید و به سبب آنچه به شما داده، شادمان نگردید».