به زیباییِ جهان هستی بنگر
از جمله عواملی که به انسان، شرح صدر و آرامش می‌دهد، بازبینی زیبایی آفرینش و لذت بردن از تماشای جهان هستی است. جهان هستی، کتاب گشوده‌ای است که خداوند، در مورد آفرینش آن می‌فرماید: ﴿فَأَنۢبَتۡنَا بِهِۦ حَدَآئِقَ ذَاتَ بَهۡجَةٖ﴾[النمل: ۶۰] «پس بوسیله آن، باغ‌های شکوفایی آفریدیم».
﴿قُلِ ٱنظُرُواْ مَاذَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۚ﴾[یونس: ۱۰۱] «بگو: بنگرید که در آسمانها و زمین چه هست»؟
در صفحات بعد، چیزهایی از جهان هستی برایت نقل می‌کنم که تو را به حکمت و عظمت آفریننده راهنمایی می‌نماید؛ ﴿ٱلَّذِيٓ أَعۡطَىٰ كُلَّ شَيۡءٍ خَلۡقَهُۥ ثُمَّ هَدَىٰ ٥٠﴾[طه: ۵۰] «خداوند، به هر چیزی آفرینش آن را داده و سپس راه نموده است».
شاعر می‌گوید:
وکتـاب الفضـاء أقرا فیـه
صوراً مـا قرأتها في کتابي
«در کتاب کیهان، چیزهایی می‌خوانم که در کتاب خودم نخوانده ام».
بازنگاهی به خورشید فروزان، ستارگان درخشان، جویبارها، تپه‌ها، درختان میوه، روشنایی هوا وآب زلال، قدرت خدا را نشان می‌دهد: ﴿فَتَبَارَكَ ٱللَّهُ أَحۡسَنُ ٱلۡخَٰلِقِينَ ١٤﴾[المؤمنون: ۱۴] «خجسته است خداوندی که بهترین آفرینندگان می‌باشد».
وفي کل شيء له آیة
تدل علی أنه الواحد
«و در هر چیزی نشانه‌ای وجود دارد که بیانگر یگانگی خداوند می‌باشد».
ایلیا ابوماضی می‌گوید:
أیـهـا الشـاکي ومـا بـك داء
کیـف تـغـدو إذا غدوت علیلاً
أتری الشوك في الورد وتعمي
أن تــری فـوقه النـدی إکلیـلا
والــذي نفـسه بغـیر جـمـال
لا یـری فـي الـوجود شیئاً جمیلاً
«ای کسی که با وجود عدم بیماری ناله و شکایت داری! اگر بیمار باشی، چگونه صبح خواهی کرد؟!
آیا فقط خار گل‌ها را می‌بینی و از دیدن تاج شبنم بر روی آنها کوری؟!
کسی که خودش فاقد زیبایی است، در دنیا هیچ چیز زیبایی نمی‌بیند».