سعادت، هدیه‌ای الهی است
از کارگرانی که در پیاده روها می‌نشینند و درآمدشان، فقط به اندازه مخارج روزانه‌شان است، اما با این حال لبخند می‌زنند و آسوده خاطرند و بدن‌های قوی و سالمی‌دارند، تعجب مکن؛ زیرا آنها پی برده‌اند که زندگی، فقط امروز است و خود را به یاد گذشته و نگرانی برای آینده، مشغول نکرده و بلکه عمرشان را در کارهایشان گذرانده‌اند.
وما أبـالي إذا نفـسي تطـاوعني
علی النجاة بمن قد عاش أو هلکا
«وقتی وجودم برای نجات یافتن، از من اطاعت می‌کند، باکی ندارم که چه کسی زنده است و چه کسی مرده».
این کارگران را با کسانی مقایسه کن که در کاخ‌ها و خانه‌های مجلل زندگی می‌کنند، اما ناراحت و پریشان هستند و اضطراب و نگرانی، سراسر وجودشان را فرا گرفته است.
لحـا اللّـه ذي الدنیا مناخا لراکب
فکل بعیـد الهـم فیها معذب
«خداوند، چه زشت گردانیده است دنیا را برای کسی که بر مرکب دنیاطلبی سوار است؛ چرا که هر کس، در دنیا خواسته‌های دور و درازی داشته باشد، معذب می‌گردد».