عوامل خوشبختی
در ترمذی حدیثی روایت شده که پیامبر جفرموده است: «هرکس، شب را در خانه‌اش با امنیت بگذراند و از تندرستی برخوردار باشد و خوراک همان روزش را داشته باشد، پس گویا تمام دنیا نزد اوست».
یعنی اگر بنده، از غذا، پناهگاه و خانه‌ای امن برخوردار باشد، به بهترین خوشبختی دست یافته و این، چیزی است که بسیاری از مردم، از آن برخوردارند، اما به آن توجهی ندارند، به آن نمی‌نگرند و آن را احساس نمی‌کنند.
خداوند متعال به پیامبرش می‌فرماید: ﴿وَأَتۡمَمۡتُ عَلَيۡكُمۡ نِعۡمَتِي﴾[المائدة: ۳] «و نعمتم را بر شما کامل گردانیدم».
کدامین نعمت به صورت کامل به پیامبر ج، داده شده است؟ آیا منظور، مادیات و یا خوراک و غذا می‌باشد؟ یا منظور، کاخ‌ها و خانه‌ها و طلا و نقره هستند؟! اما پیامبر جکه هیچیک از این‌ها را نداشته است. وی، در خانه‌ای گلی که سقف آن از شاخه‌ها و برگ‌های درخت خرما پوشانده شده بود، می‌خوابید؛ از گرسنگی دو سنگ به شکم خویش می‌بست و روی حصیری که از برگ‌های درخت خرما بافته شده بود، می‌خوابید و اثر آن، روی پهلویش می‌ماند؛ زرهش در ازای مقداری جو، در گروی یک یهودی بود؛ سه روز می‌گذشت و او، خرمایی نامرغوب هم نمی‌یافت تا بخورد و سیر شود.
مت ودرعك مرهون علی شظف
من الشعیـر وأبقـی رهـنك الأج
لأن فیـك مـعـاني الیتـم أعذبـه
حتـی دعـیـت أبا الأیـتام یا بطل
«در حالی دنیا را وداع گفتی که زرهت، در ازای مقداری جو در گرو بود و اجل، فرارسید و نشد که زرهت را از گرو بیرون بیاوری.
چون سخت‌ترین مفاهیم یتیمی، در توست تا آنجا که تو را پدر یتیمان خوانده‌اند ای قهرمان»!
من در قصیده‌ای دیگر چنین سروده‌ام:
کفاك عن کل قصر شاهق عمـد
بیت من الطین أو کهف من العلم
تبـني الفضـائل أبـراجاً مشـیدة
نصب الخیام التي من أروع الخیم
«خانه‌ای گلی، تو را به جای کاخی محکم و باشکوه بسنده کرد و پیشوایی و شخصیت متمایزت، تو را از کاخ‌ها، بی‌نیاز گردانیده است.
برج‌های محکمی از فضیلت، ساخته‌ای و خیمه‌هایی از زیباترین نوع آن برافراشته‌ای».
﴿وَلَلۡأٓخِرَةُ خَيۡرٞ لَّكَ مِنَ ٱلۡأُولَىٰ ٤ وَلَسَوۡفَ يُعۡطِيكَ رَبُّكَ فَتَرۡضَىٰٓ ٥﴾[الضحی: ۴] «و آخرت، برایت از این جهان بهتر است و پروردگارت به تو (پیروزی و نعمت و قدرت) خواهد داد و خشنود خواهی شد.
﴿إِنَّآ أَعۡطَيۡنَٰكَ ٱلۡكَوۡثَرَ ١﴾[الکوثر: ۱] «ما، به تو خیر و خوبی بی‌نهایت فراوانی را عطا کرده‌ایم».