فصل یکم: حقیقت بیماری باطنی قلب
در آیاتی از قرآن از مریضی و بیماری قلب سخن به میان آمده است:
خداوند متعال در مورد منافقین می‌فرماید: ﴿فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٞ فَزَادَهُمُ ٱللَّهُ مَرَضٗاۖ﴾[البقرة:۱۰].
«در دل‌هایشان بیماری است و خداوند (به وسیله نصرت اهل ایمان) بر بیماری آنان خواهد افزود».
﴿لِّيَجۡعَلَ مَا يُلۡقِي ٱلشَّيۡطَٰنُ فِتۡنَةٗ لِّلَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٞ﴾[الحج: ۵۳].
«تا خداوند آنچه را که شیطان القاء می‌کند وسیله‌ای برای آزمون کسانی قرار دهد که در دل‌هایشان بیماری است».
همچنین می‌فرماید: ﴿يَٰنِسَآءَ ٱلنَّبِيِّ لَسۡتُنَّ كَأَحَدٖ مِّنَ ٱلنِّسَآءِ إِنِ ٱتَّقَيۡتُنَّۚ فَلَا تَخۡضَعۡنَ بِٱلۡقَوۡلِ فَيَطۡمَعَ ٱلَّذِي فِي قَلۡبِهِۦ مَرَضٞ﴾[الأحزاب: ۳۲].
«ای همسران پیامبر! شما (در فضل و شرف) مثل هیچیک از زنان (عادی مردم) نیستید، اگر پرهیزکار باشید! پس به گونه‌ای صدای خود را نازک کنید که سبب طمع کسی شود که در دل او بیماری است».
خداوند متعال به آنان امر فرموده که همچون برخی از زنان ضعیف و نازک‌سخن در کلام خود نرمی و ضعف نشان ندهند، تا کسانی که بیماردلند در ایشان طمع نکنند، اما در کنار آن نباید کلام‌شان به گونه‌ای تند و خشن باشد که به صورت فحش و ناسزار دربیابد، بلکه باید سنجیده و مطلوب سخن بگویند:
خداوند متعال فرموده‌اند: ﴿۞لَّئِن لَّمۡ يَنتَهِ ٱلۡمُنَٰفِقُونَ وَٱلَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٞ وَٱلۡمُرۡجِفُونَ فِي ٱلۡمَدِينَةِ لَنُغۡرِيَنَّكَ بِهِمۡ﴾[الأحزاب: ۶۰].
«اگر منافقان و بیماردلان و کسانی که در مدینه با شایعه پراکنی باعث اضطراب مؤمنان می‌شوند، دست‌بردار نشوند، تو را بر ضد ایشان می‌شورانیم...».