زنا و لواط پلیدترین معصیت:
اما پلیدی و پلشتی زنا و لواط از پلیدی دیگر گناهان به مراتب بیشتر است، زیرا باعث فساد قلب شده و به شدت ایمان و توحید را تضعیف مینمایند.
به همین علت آنانی که بیشتر مرتکب آن دو معصیت میشوند، بیش از دیگران دچار شرکورزی میگردند، و به هراندازه که شرک در ایشان بیشتر میشود، هوس به ارتکاب آن اعمال زشت در ایشان فزونی میگیرد. اما به اندازهای که اخلاص اهل توحید و ایمان بیشتر باشد، بیشتر از آن پلیدیها خود را مصون مینماید.
همانگونه که خداوند متعال میفرماید:
﴿وَلَقَدۡ هَمَّتۡ بِهِۦۖ وَهَمَّ بِهَا لَوۡلَآ أَن رَّءَا بُرۡهَٰنَ رَبِّهِۦۚ كَذَٰلِكَ لِنَصۡرِفَ عَنۡهُ ٱلسُّوٓءَ وَٱلۡفَحۡشَآءَۚ إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُخۡلَصِينَ ٢٤﴾[یوسف: ۲۴].
«بدین صورت تا این که بدی و زشتی را از او دور گردانیم به راستی او از بندگان خالص ماست».
عشق و علاقه شدید به صورتها و عکسهای حرام نوعی پرستش آنها به شمار میآید، و گاهی به بالاترین درجه عبودیت هم میرسد. به ویژه زمانی که آن عشق و علاقه بر قلب چیره شود، و در آن به گونهای ریشه بدواند که عاشق را بنده و فرمانبردار معشوق بگرداند، و ذکر و یاد و بودن با او و تلاش برای جلب رضایتش را بر عشق و محبت خداوند و تلاش برای کسب رضایتش ترجیح بدهد.
گاهی ایمان و عشق به خداوند به تمامی از قلب او برچیده میشود، و به تمام معنی به معشوق به دلبسته و وابسته میگردد، و معشوق به صورت خدا و معبود او درمیآید، رضایت و محبت و تقرب به او را به رضایت، محبت و تقرب به خداوند ترجیح میدهد.
چیزهایی را به خاطر او میبخشد که حاضر نیست به خاطر خداوند ببخشد، و از ناخشنودشدن او به گونهای پرهیز مینماید که بدان صورت از خشم خداوند دوری نمینماید. و بدین صورت از نظر محبت و اطاعت و فروتنی و شنیدن و اطاعتکردن او را بر خداوند آفریدکار جهان برتر میشمارد.