دیگران مصلحت تو را تشخیص نمیدهند:
عامل و جهت نهم این است که دیگران تنها زمانی مصلحت و منفعت شما را تشخیص میدهند که خداوند آنان را با آنها آشنا فرماید. و تنها زمانی توانایی آن را دارند که خداوند به ایشان توانایی بدهد، و تنها زمانی در پی آن برخواهند آمد که خداوند اراده و مشیت را در ایشان ایجاد فرماید.
پس همۀ امور در نهایت به خداوندی برمیگردد که همه چیز از او آغاز شده و تمامی خیر و منافع در اختیار اوست و به او ارجاع میگردد.
در نتیجه دلبستگی و وابستگی، خوف و رجا و بیم و امید، توجه، توکل و عبودیت ایشان همهاش ضرر و زیان است، و سودی و منفعتی را در بر ندارد، و هر منفعتی هم که حاصل شود، درست همانی است که او مقدر فرموده و آن را در اختیارت نهاده است.