بشارت به مؤمنین مجاهد
٦- خداوند میفرماید:
﴿۞إِنَّ ٱللَّهَ ٱشۡتَرَىٰ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ أَنفُسَهُمۡ وَأَمۡوَٰلَهُم بِأَنَّ لَهُمُ ٱلۡجَنَّةَۚ يُقَٰتِلُونَ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ فَيَقۡتُلُونَ وَيُقۡتَلُونَۖ وَعۡدًا عَلَيۡهِ حَقّٗا فِي ٱلتَّوۡرَىٰةِ وَٱلۡإِنجِيلِ وَٱلۡقُرۡءَانِۚ وَمَنۡ أَوۡفَىٰ بِعَهۡدِهِۦ مِنَ ٱللَّهِۚ فَٱسۡتَبۡشِرُواْ بِبَيۡعِكُمُ ٱلَّذِي بَايَعۡتُم بِهِۦۚ وَذَٰلِكَ هُوَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡعَظِيمُ١١١ ٱلتَّٰٓئِبُونَ ٱلۡعَٰبِدُونَ ٱلۡحَٰمِدُونَ ٱلسَّٰٓئِحُونَ ٱلرَّٰكِعُونَ ٱلسَّٰجِدُونَ ٱلۡأٓمِرُونَ بِٱلۡمَعۡرُوفِ وَٱلنَّاهُونَ عَنِ ٱلۡمُنكَرِ وَٱلۡحَٰفِظُونَ لِحُدُودِ ٱللَّهِۗ وَبَشِّرِ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ١١٢﴾[التوبة: ١١١-١١٢].
«بیگمان خداوند (کالای) جان و مال مؤمنان را به بهای بهشت خریداری میکند. (آنان باید) در راه خدا بجنگند و بکشند و کشته شوند. این وعدهای است که خداوند آن را در (کتابهای آسمانی) تورات و انجیل و قرآن (به عنوان سند معتری ثبت کرده است) و وعدهی راستین آن را داده است، و چه کسی از خدا به عهد خود وفاکنندهتر است؟ پس به معاملهای که کردهاید شاد باشید، و این پیروزی بزرگ و رستگاری سترگی است. (از جملهی اوصاف این مؤمنان و سائر مسلمانان این است که) آنان توبهکنندهی (از معاصی)، پرستندهی (دادار)، سپاسگزار پروردگار، گردنده (در زمین و اندیشمند در آفاق و انفس)، نمازگزار، دستور دهنده به کار نیک، بازدارنده از کار بد، و حافظ قوانین خدا میباشند. (ای پیغمبر!) مژده بده به مؤمنان (به چیزهایی که خارج از توصیف و تعریف و به دور از فهم مردمان است)».
خداوند مؤمنین صادق را مورد تکریم قرار داده است به اینکه جان و مالشان را میخرد، و بهشت را بهای این معامله قرار داده است، آنان را در حالی که از نعمات بهرهمند میگردند و مورد ارج و احترام قرار میگیرند وارد آن میگرداند، اما راه تسلیم جان و مال فروخته شده، جهاد صادقانهی آنان در راه خدا و نبرد مداومشان با دشمنان خدا است.
همچنین خداوند مؤمنین صادق را مورد تکریم دیگری نیز قرار داده است به اینکه برای این معامله بزرگ وعدهی حقی را برعهدهی خود نهاده و خود را ملزم نموده که براساس رحمت و بخشش و احسانش این وعده را عملی نماید و این وعده را در سه کتابش که فرو فرستاده یعنی تورات و انجیل و قرآن بیان داشته است.
خداوند این مؤمنین را فرا میخواند که با قبول این معامله شادمان باشند، معاملهای که با خدا نمودهاند: «پس به این معاملهای که با او کردهاید شادمان باشید، و این همان کامیابی بزرگ است». [توبه: ١١١].
چه شکوهمند و ارزشمند است که مجاهد به جهاد در راه خدا پرداخته، پا به میدان گذاشته، و با دشمنان میجنگد، در حالی که امیدوار، کامیاب، سرخوش، و از پروردگار کریمش راضی و خشنود است، به تحقق وعده عظیم الهی یقین دارد، و با اشتیاق و سرزندگی، و شجاعت و درخشش بدان روی آورده و میپذیرد.
مؤمنین مجاهد باید خود را به صفات ایجابی و مثبت عظیمی که آیهی دوم بیان داشته متصف گردانند تا در معامله صادق و مخلص بوده، و به بها و پاداش و کرامت و بزرگی دست یابند. مؤمنان باید اینگونه باشند: توبهکنندگان، پرستندگان، سپاسگزاران، روزهداران، رکوعکنندگان، سجدهکنندگان، آنان که به رفتار شایسته فرا میخوانند و از ناپسند باز میدارند.
این مؤمنین نزد خدا شریفترین و بزرگترین انسانها هستند، و اینان بهترینِ کسانیاند که بر روی زمیناند، و خداوند نزد فرشتگانش به آنان مباهات میکند و آنان را در کنف حفاظت و مراقبت خود میگیرد.
از نشانههای بزرگی و اعتبارشان نزد خداوند این است که به پیامبرش ج دستور میدهد که بشارتی مطلق و عام به مؤمنین دهد: ﴿وَبَشِّرِ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ١١٢﴾. بشارت به خیر و توفیق در دنیا و بهرهمندی از زندگی پاک و پسندیده در آن، همچنین بشارت به بهشت و بهرهمندی از نعمتهای آن در آخرت!