فصل دوم: وعدهی قرآنی در سورهی اعراف
سورهی اعراف مکی است و در همان دورهی تنگنای سختی که دعوت اسلامی در مکه در آن به سر میبرد نازل شد، دورانی که از بعضی نشانههای آن در مبحث پیش که وعده (های) قرآن در سورهی انعام را ارائه دادیم، سخن گفتیم، بدین خاطر از جمله اهداف سوره این موارد است:
از بین بردن شبهات و ادعاهای مشرکین، یاری و طرفداری از حق، آموزش دلیل و برهان به مسلمانان، پر کردن قلبهای مسلمانان نسبت به امیدواری و یقین به پیروزی اسلام و یارانش، شکست کفر و یارانش، و ارائهی وعدهی قطعی و قدرتمندانه به اجرایی شدن این موارد.
سوره این اهداف را روشن و مسجل میسازد آنهم از راه (نمایش) کاروان اصیل و نفیس ایمانی، کاروانی که پیامبران بزرگوار † در رویارویی با کافرین تکذیبکننده رهبری و هدایتش میکنند، روند و سیاق سوره پی در پی است، اما در (جایگاههایی) خاص میایستد تا پند و اندرزی دهد در هرجایگاهی، پایان هر مرحلهای از مراحل نبرد میان حق و باطل آشکار میشود پایانی که پیروزی حق، و رهایی پیامبران و پیروان مؤمنشان، و شکست کفر و نابودی کافران در آن تحقق مییابد.
نمایش با بیان سرگذشت آدم ÷ مقابل ابلیس شروع میشود، سپس سرگذشت نوح، هود، صالح، لوط، شعیب † عرضه میشود، آنگاه توقفی طولانی در برابر سرگذشت موسی ÷ در برابر فرعون روی میدهد. در این درنگ تصاویری متنوع از سرگذشت بنی اسرائیل، و سرزنش کردنشان به خاطر خروجشان از فرامین الهی به نمایش گذاشته میشود! این نمایش هدفدار، حقیقتی قرآنی ایمانی را خاطرنشان میکند، این حقیقت عبارت است از: شکست باطل و هلاکت پیروان کافرش، و ناکامیشان در رویارویی با حق، همچنین پیروزی حق و پیروانش، و تثبیت و استقرارشان در زمین.
این حقیقت ثابت وعدهی قرآنی، از آیات بعدی سوره گرفته میشود: