وعده به مؤمنین در خصوص پیروزی بر کافرین
تهدید صریح کفار در این سخن خداوند که میفرماید: «جمعیت ایشان به زودی شکست میخورند و پشت میکنند و میگریزند». [قمر: ٤٥]، (وجود دارد) این سخن تهدیدی علیه آنان، و به هدف از میان بردن همتهایشان، و تضعیف اراده، و درهم شکستن روحیهی آنان است، این کار در ضمن (جنگ روانی) که قرآن با شدّت و شایستگی بر دشمنان اعمال میکند صورت میپذیرد، در این جنگ روانی قرآن روح و روانشان را به لرزه درآورده و ارادهی آنان را از میان میبرد.
این آیه وعدهای قرآنی به مؤمنین میدهد و آن این است که به زودی و در آیندهای نزدیک مؤمنین جمع قریش را درهم میشکنند تا آنجا که کفار پشت کرده و میگریزند، هدف این وعده افزایش روحیهی مؤمنین بوده و درونشان را پر از امید به آینده میکند، و بشارتهایی درخشان و بزرگ به آنان میدهد بدین ترتیب ثبات مؤمنین بر راه حق، و عزمشان در نبرد با باطل، و اطمینانشان به اینکه آینده از آنِ آنان است، و آمادگیشان برای مرحلهی بعدی نبرد با کفار که همان مرحلهی جنگ با آنان و شکست دادنشان است، افزایش یابد.
فراموش نمیکنیم که صحابه در حالی پذیرای این وعدهی قرآن: «جمعیت ایشان به زودی شکست میخورند و پشت میکنند و میگریزند» شدند که در مکه مستضعف بوده، و در آنجا تحت شکنجه و آزار بودند.
به هنگام نزول این آیه که این تهدید را برای کفار میفرستد، آنان قدرت و چیرگی داشته و رهبران و پیشوایان مکه بودند، و کار و ثروت و جاه و حکم به دست آنان بود و مردمان پیروان آنان بودند. همزمان مسلمانان در مکه گروهی اقلیت و ضعیف بودند، و فقط اندکی مال و قدرت و کالا در اختیار داشتند که آنهم چیز قابل ذکری نبود. در این ظروف و شرایط خاص، که دو قدرت همتا و برابر نبودند - قدرت کفار و قدرت مسلمانان - تا آنجا که قدرت کفار چیره و برتر بود و قدرت مسلمانان خام و اولیه بود و راهش را به سختی باز میکرد، و پیش میرفت آنهم در میان سدها و موانعی که کفار در برابر آن قرار میدادند.
در این ظروف و شرایط خداوند آیهای را فرو میفرستد که به این قدرت فزایندهی اسلامی وعده میدهد که به زودی توانمند و قدرتمند گشته و در برابر کفار میایستد و آن را درهم شکسته و از بین میبرد! بیشک چنین قاطعیتی در این وعدهی قرآنی نشان دهندهی آن است که قرآن سخن خداوند است، زیرا آدمی نمیتواند این چنین قاطعانه وعده دهد، چون شاخصی مادی بنی بر درهم شکسته شدن جمع کفار وجود ندارد آنهم در این دوران زمانی اولیهی شروع عمر دعوت اسلامی در مکه!، هنگامی که کفار این تهدید آیه را شنیدند، و اینکه با قاطعیت بیان میدارد که کفار در برابر مسلمانان شکست خورده و پشت کرده و میگریزند، شروع به تمسخر و استهزاء و لطیفهگویی نمودند و چنین چیزی را محال پنداشتند!، اما مؤمنین وعدهی آیه را فرا گرفته، آن را به فال نیک گرفتند، و یقین نمودند که بهطور قطع و به زودی این وعده عملی میشود و هرچند ندانند که چگونه، و چه وقت، و کجا این وعده عملی میشود؟
نسبت به تحقق وعده اطمینان نمودند، و چگونگی عملی شدن و به وقوع پیوستنش را به خداوند حکیم آگاه سپردند.