ویژگىهاى اخلاقى و شخصیتى استاد /
استاد /، با متانت و نرمى صحبت مىكرد. صدایى آرام داشت و در راه رفتن بسیار متواضع بود. هنگام نشستن پاهایش را جمع مىكرد. شبانهروز یا مشغول مطالعه و تحقیق بود یا تلاوت قرآن و یا تدریس. او براى لحظه لحظهى زندگىاش ارزش قائل بود. ایشان هرگز عصبانى نمىشد. هرگز سوگند نمىخورد و به فردى كه بسیار سوگند مىخورد، باور نداشت. از مبالغه‌گویى در سخن، بسیار پرهیز داشت. خود را به مسایل پیش پا افتاده، سرگرم نمىكرد. اوقات شب و روز خود را تقسیم و براى آن برنامهریزى مىكرد. براى همه كس حتّى مخالفانش احترام قائل بود و مؤمنانه با آنها برخورد مىكرد. مناظره و گفتگوى یازده ساعتهى وى با جمعى از ماموستایان منطقهى مریوان، نمونهاى از متانت ایشان در بیان نظراتش است. با برادران و خواهرانش و با نامادرىاش، بسیار مهربان و صمیمى بود و آنها را بسیار دوست مىداشت. با همسر و فرزندانش، اخلاقى قرآنى داشت. گاه گاهى در كارهاى منزل به همسرش كمک مىكرد. با فرزندانش بازى مىكرد و هنگام مطالعه اغلب سر بر زانوى او به خواب مىرفتند. به آرامى و در نهایت دلسوزى و بسیار حكیمانه امر به معروف و نهى از منكر مىكرد. ایشان حامى و غمخوار فقرا و یتیمان بود. نه به كسى ظلم روا مىداشت و نه از كسى ظلمى پذیرا بود.