۷. پرهیز از تهمت زنا به زنان پاكدامن
در همین سوره (سوره‌ی نور) خداوند متعال مسلمانان را متوجه امر دیگرى مىكند كه متأسفانه امروزه به آن كمتر توجه مىشود و مردم انجام آن را گناه بزرگى نمىشمارند. این امر مهم «عدم تهمت زنا به زنان پاكدامن» است. كسى كه دست به چنین كارى بزند، دچار گناه بسیار بزرگى شده است و اگر توبه نكند و بر اتهامى كه زده اصرار ورزد، خداوند متعال، در آیهى دیگرى در همین سوره، در مورد او مىفرماید: در دنیا و آخرت مورد لعنت قرار مىگیرد و عذاب بزرگى در انتظارش است و حتماً به سزاى خود خواهد رسید:
﴿إِنَّ ٱلَّذِينَ يَرۡمُونَ ٱلۡمُحۡصَنَٰتِ ٱلۡغَٰفِلَٰتِ ٱلۡمُؤۡمِنَٰتِ لُعِنُواْ فِي ٱلدُّنۡيَا وَٱلۡأٓخِرَةِ وَلَهُمۡ عَذَابٌ عَظِيمٞ ٢٣﴾[النور: ۲۳]. «بی‌گمان کسانی که به زنان پاکدامن، مومن و بی‌خبر (از بدکاری)، تهمت می‌زنند، در دنیا و آخرت نفرین شدند و عذاب بزرگی (در پیش) دارند» كسانى كه به زنان پاكدامن تهمت زنا مىزنند در حالى كه آنها [روحشان هم] از آن كارها بىخبر است و اصلاً به آن فكر نمىكنند و مؤمن هستند و راه حق را شناختهاند و تسلیم آن شدهاند، چنین كسانى در دنیا و در آخرت مورد لعنت و خشم و غضب خدا قرار مىگیرند و عذاب بزرگى برایشان آماده است.
﴿يَوۡمَ تَشۡهَدُ عَلَيۡهِمۡ أَلۡسِنَتُهُمۡ وَأَيۡدِيهِمۡ وَأَرۡجُلُهُم بِمَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ ٢٤﴾[النور: ۲۴]. «روزی که زبان‌ها و دستان و پاهایشان بر ضد آنان به اعمالی که مرتکب می‌شدند، گواهی می‌دهند».
﴿يَوۡمَئِذٖ يُوَفِّيهِمُ ٱللَّهُ دِينَهُمُ ٱلۡحَقَّ وَيَعۡلَمُونَ أَنَّ ٱللَّهَ هُوَ ٱلۡحَقُّ ٱلۡمُبِينُ ٢٥﴾ [النور: ۲۵]. «در آن روز الله، سزای قطعی و ثابتشان را به آنها می‌دهد و خواهند دانست که الله، همان پروردگار راستین و ظاهر است». در آن روز آنان مىدانند كه خدا حقّ است و روشنگر هر چیزى است و به هر عملى جزاى مناسب آن را مىدهد و هیچ چیز را بدون جزا و پاداش و سزا و عقاب باقى نمىگذارد. سزاى چنین تهمتزنندگانى در دنیا نیز این است كه چهار شاهد مسلمان براى اثبات اتهام خود بیاورند. این چهار شاهد مسلمان باید شهادت بدهند كه با چشمان خود آن عمل زشت را دیدهاند و كاملاً مشاهده كردهاند كه زنا انجام گرفته است. افراد تهمتزننده اگر نتوانند چهار شاهد مسلمان بیاورند، هشتاد ضربه شلاق زده مىشوند و پس از آن، هرگز شهادت دیگرى از آنها پذیرفته نمىشود و دیگر از ارزش و اعتبارى كه هر مسلمان باید در جامعه‌ی اسلامى داشته باشد، محروم هستند و دادگاه اسلامى اعلام مىكند كه از این به بعد از این اشخاص به هیچ وجه هیچ شهادتى پذیرفته نشود و اینان افرادى نادرست هستند و لیاقت این را ندارند كه شاهد چیزى باشند. خداوند در ادامه علت چنین مجازاتى را بیان مىكند و مىفرماید: علت این سزا این است كه چنین تهمتزنندگانى از حد و حدود بندگى خداوند متعال خارج شدهاند، مگر این كه توبه كنند و فسادى را كه ایجاد كردهاند و سبب لكهدار شدن شرف و ناموس و اعتبار یک زن پاكدامن شدهاند و باعث به وجود آمدن اختلاف و جنگ و دعوا در یک خانواده [یا چندین خانواده] گردیدهاند، از بین ببرند و به دروغ گفتن خود اعتراف كنند و بگویند كه چیزى را مشاهده نكردهاند، و كارى كنند كه اثر آن عمل زشتشان از بین برود و بهجاى فسادى كه ایجاد كردهاند، اصلاح كنند. در این صورت خداوند متعال غفور و رحیم است و از گناهانشان چشمپوشى مىكند و توبه و اصلاحى را كه بعداً انجام مىدهند از آنان مىپذیرد:
﴿وَٱلَّذِينَ يَرۡمُونَ ٱلۡمُحۡصَنَٰتِ ثُمَّ لَمۡ يَأۡتُواْ بِأَرۡبَعَةِ شُهَدَآءَ فَٱجۡلِدُوهُمۡ ثَمَٰنِينَ جَلۡدَةٗ وَلَا تَقۡبَلُواْ لَهُمۡ شَهَٰدَةً أَبَدٗاۚ وَأُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡفَٰسِقُونَ ٤ إِلَّا ٱلَّذِينَ تَابُواْ مِنۢ بَعۡدِ ذَٰلِكَ وَأَصۡلَحُواْ فَإِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٞ رَّحِيمٞ ٥﴾[النور: ۴- ۵]. «و به آنان که به زنان پاکدامن نسبت زنا می‌دهند و آن‌گاه چهار گواه نمی‌آورند، هشتاد تازیانه بزنید و هرگز گواهی آنان را نپذیرید. و چنین کسانی فاسقند. مگر کسانی که پس از آن توبه کردند و نیکوکاری در پیش گرفتند؛ پس همانا الله، آمرزنده‌ی مهرورز است».
نكتهاى كه باید مورد توجه قرار گیرد این كه شلاق زدن و عدم پذیرش شهادت چنین تهمت زنندگانى، هنگامى میسر است كه حكومت اسلامى واقعى وجود داشته باشد و بر جامعه حكم كند. در غیر این صورت چنین سزایى نسبت به تهمت زنندگان اجرا نمىشود. ولى بدیهى است كه چنین افرادى دچار گناه كبیره شدهاند و اگر به خدا ایمان دارند و از روز قیامت مىترسند، حتماً توبه مىكنند و پشیمان مىشوند و به ناحق و دروغ بودن تهمتشان اعتراف مىكنند و به جاى آن، دست به انجام كارهاى خوب مىزنند و شروع به اصلاح اشتباه خود مىكنند تا آبروى آن زن محفوظ بماند.
آنچه بیان شد، تنها برخى از دستورات و اخلاقیات فردى و اجتماعىاى بود كه خداوند متعال بندگان خود را به رعایت آنها دستور مىدهد؛ دستوراتى كه بدون رعایت آنها و رعایت آنچه در سنّت پیامبر خدا جآمده است، بندگى كردن غیر ممكن است. براى آگاهى از مسایل و اخلاقیات دیگر، مىتوانید به عالمان واقعى دین و آنان كه بهراستى از قرآن و سنّت پاک پیامبر جآگاه هستند، مراجعه كنید تا راه بندگى خدا را بهتر بشناسید و آنچه را كه خداوند متعال مقرر كرده است كاملاً رعایت كنید و با رعایت آنها خوشبخت دنیا و آخرت گردید.