۱. متانت در كلام
﴿فَلَا تَخۡضَعۡنَ بِٱلۡقَوۡلِ فَيَطۡمَعَ ٱلَّذِي فِي قَلۡبِهِۦ مَرَضٞ وَقُلۡنَ قَوۡلٗا مَّعۡرُوفٗا﴾[الأحزاب:۳۲]. «پس نرم و نازک سخن نگویید تا مبادا کسی که بیماردل است، طمع ورزد و سخن شایسته بگویید» هنگام سخن گفتن با نرمى و ناز صحبت نكنید؛ زیرا بیماردلان و كسى كه از نظر اخلاقى فرد سالمى نیست، چشم طمع به شما مىدوزد. یعنى سعى كنید با متانت خاصى سخن بگویید و به وضوح مقصودتان را بیان كنید.