۴. سخنچینى
یكى دیگر از صفات مذموم، صفت «سخنچینى» است و آن اینگونه است كه فردى براى بر هم زدن ارتباط دو نفر با هم و ایجاد فتنه و دشمنى در بین آنها و در نهایت در میان افراد جامعه، مشغول رد و بدل كردن سخنانى بین آنها باشد.
﴿مَّشَّآءِۢ بِنَمِيمٖ﴾[القلم: ۱۱]. یعنى فرد سخنچین همیشه كار و برنامهاش این است كه حرف فردى را پیش دیگرى ببرد و بالعكس؛ تا از این طریق روابط آنها را بر هم زند و اینگونه بین مردم فساد ایجاد كند و نظم جامعه را بر هم زند و در نتیجه جامعه به سمت و جهتى حركت كند كه هیچكس به دیگرى اعتماد نكند. یعنى نوعى بىاعتمادى در جامعه ایجاد شود.