مرحلهى دوم
پس از آن (مرحله ى نخست)، تنها خدا مىداند كه چه مدت طول خواهد كشید تا جهان دیگر آماده شود و شرایط و وضعیت براى زنده شدن دوبارهى انسانها و آماده شدنشان براى انجام دادگاهى و محاكمه فراهم شود. فرمان شیپور دوم صادر مىشود و چون شیپور نواخته شد، تمام انسانها و بندگان خدا زنده مىشوند و همگى از قبرهایشان بیرون مىآیند. تا نواختن شیپور سوم مدتى طول مىكشد. در این مدت، آنان كه در دنیا مؤمن بوده و مؤمنانه زیستهاند پس از زنده شدن و برخواستن از قبرها خوب مىدانند كه چه خبر است و قرار است كجا بروند. اما آنان كه مسلمان نبوده و به این روز ایمان نداشته و به آن اهمیت نمىداذند، با دیدن این حوادث مىترسند و در نهایت نگرانى و حسرت مىگویند:
«دیگر چه خبر است؟ [و خطاب به خود و همنوعان خود مىگویند:] دیدى كه چگونه بعد از مرگ زنده شدیم و دوباره به زندگى باز گشتیم؟ دیدى كه چگونه با این حوادث و مراحل سخت و ناخوشایند رو به رو شده و به چه عاقبت و سرانجامى گرفتار شدیم؟»