روزه
پس از بیان «زكات» به طور خلاصه به عبادت «روزه» نیز اشاره مىكنیم تا انسان مسلمان حقیقت آن را درک كند.
حقیقت این است كه انسان در مسیر بندگى خدا باید آنگونه عمل كند كه خداوند او را به آن دستور داده است و از هر آنچه خدا دوست ندارد و او را از آن نهى كرده است، بپرهیزد. انجام چنین امرى بسیار مشكل است. این همان «تقوا» است.
خداوند متعال به لطف و رحمت خود، براى دستیابى انسان به این مهم یعنى «تقوا»، دورهاى قرار داده است. این دوره اینگونه است كه انسان در هر سال یک ماه موظف است از طلوع فجر تا غروب آفتاب، از هر آنچه كه نفسش آرزو مىكند و به سوى آن تمایل نشان مىدهد؛ یعنى خوردن و نوشیدن و انجام مسایل جنسى با همسر خود، خوددارى نماید تا با انجام چنین دورهاى به تقواى خدا دست یابد.
وقتى غذا هست و نوشیدنى آماده مىباشد و بدون هیچ مانعى انسان مىتواند با همسر خود همبستر شود؛ اما به خاطر خدا و تنها به خاطر انجام دستور او - جلّ جلاله - در طول روز و به مدت یک ماه در سال از این لذّتها دورى مىكند، یقیناً به این هم عادت خواهد كرد و این توانایى نیز در او ایجاد خواهد شد كه نسبت به دستورات و اوامر خدا مطیع و فرمانبردار باشد و از هر آنچه خدا او را از انجامش نهى مىكند دورى كند و از اطاعت و دنبال كردن آرزوهاى نفسانىاش خوددارى نماید.
زمانى كه انسان در هر سال در یک دورهى یک ماهه با توضیحات مختصرى كه داده شد شركت كند، یازده ماه دیگر سال توانایى كنترل خود را خواهد داشت و به راحتى مىتواند در آن مدت مطیع اوامر خداوند متعال باشد.