«غسلین» چیست؟
«غسلین» خوراكى است از درختى به نام «ضریع» یا «زقّوم»؛ زیرا در جاى دیگر مىفرماید: خوراک فرد مجرم، غیر از «ضریع» و «زقوم» نیست [۱۷]. و در اینجا مىفرماید: هیچ خوراكى جز «غسلین» ندارد. پس «غسلین» و «ضریع» و «زقوم» هر سه یک چیز هستند. نام درخت، «زقوم» و «ضریع» است؛ زیرا این درخت داراى تیغهاى آنچنان تیزى است كه هرگاه به پستان شتر و حیوانات دیگر برخورد كند آن را زخمى مىكند. خوراک و ثمر این درخت، «غسلین» است. شاید وجه تسمیهى ثمر این درخت به «غسلین» این باشد كه هنگام خوردنش آنقدر ناگوار است كه از دهان تا معده را مىسوزاند [۱۸].
تنها افرادى از این خوراک مىخورند كه عمداً و با هدف مشخص از مسیر بندگى خداوند متعال منحرف شدهاند و به خداوند عظیم و بزرگ ایمان نداشته و در فكر فقیر و نیازمندان نبودهاند.
همانطور كه قبلاً گفته شد، اهل بهشت به طور كلى از دو عیبى كه در زندگى دنیا وجود دارد، به دور هستند:
۱- غم و اندوه؛
۲- ترس.
آنها هیچ غم و غصهاى ندارند؛ زیرا هر چه آرزو كنند به آنان داده مىشود: ﴿لَهُمۡ فِيهَا مَا يَشَآءُونَ﴾[النحل: ۳۱]. و هیچ ترسى ندارند؛ زیرا هر چه به آنان داده شود براى همیشه در اختیارشان خواهد بود و هرگز از آنها گرفته نمىشود و آن را از دست نمىدهند: «خالِدینَ». پس در بهشت نه ترسى وجود دارد و نه غم و اندوهى.
[۱۷] غاشیه؛۶ و واقعه؛۵۲ و ... [۱۸] در تفسیر نور در ترجمه‌ى كلمهى «غسلین» چنین آمده است: چرک و خون. خونابه. زردابه. ریم.