۵. منع كردن خیر از دیگران
یكى دیگر از صفات مذموم و ناپسند همان صفتى است كه خداوند به آن اشاره مىكند و صاحبش را اینگونه توصیف مىكند: ﴿مَّنَّاعٖ لِّلۡخَيۡرِ﴾[القلم: ۱۲]. این صفت به گونهاى است كه صاحبش همیشه مانع رسیدن خیر به دیگران است. چنین فردى با چنین صفتى، از اینكه نعمت و امكانات به دست نیازمندان برسد جلوگیرى مىكند. اگر خود، داراى ثروت است، از بخشش آن به دیگران خوددارى مىكند و علاوه بر این از ثروتمندان و آنان كه مىخواهند به دیگران كمک كنند و زكات مالشان را بپردازند، ممانعت به عمل مىآورد. یعنى نه تنها دوست ندارد خود به دیگران چیزى ببخشد، دوست ندارد دیگران نیز انفاق و بخشش كنند.