- دلایل وجوب
اما دلایل قرآنى مبنى بر وجوب و ضرورت قیامت و زنده شدن دوبارهىانسان:
۱. خداوند متعال در سورهى «فاتحه» به این مطلب اشاره مىكند كه براى رسیدن انسان به كمال مطلوب، خداوند امكانات و نعمتهاى زیادى در اختیار او قرار داده و هر آنچه او در این زمینه نیاز داشته به او بخشیده و موانع رشدش را نیز برداشته است. پس خدایى كه حكیم است و هرگز كار بیهوده و نابجا انجام نمىدهد، همانطور كه زمینهى رشد انسان را فراهم كرده است همانگونه نیز، بعد از مدتى، او را مورد بازخواست قرار خواهد داد و از او خواهد پرسید كه آیا از امكانات بخشیده شده استفاده صحیح كرده است یا خیر. اگر انسان دوباره زنده نمىشد و روز قیامتى وجود نمىداشت - معاذ الله - معنایش این مىشد كه همهى كارهاى خدا بیهوده و بىحكمت و نابجا مىباشند.
بعید است خدایى كه این همه نعمت و امكانات در اختیار انسان قرار داده و خود انسان را نیز با هدف رسیدن به كمال مطلوب آفریده؛ اما انسان از این امكانات در جهت كمال خود استفاده نكند و خداوند نیز او را به حال خود رها كند و او را مورد بازخواست قرار ندهد. هرگز چنین نیست و هرگز خداوند كار بیهوده انجام نمىدهد؛ زیرا ذات او از بیهوده‌كارى مبرّا است. هرگز كوچكترین عمل بیهودهاى از خداوند سر نمىزند؛ چه رسد به چنین كار مهم و سترگى. پس باید روزى بیاید كه انسان دوباره زنده شود و مورد بازخواست و محاكمه قرار گیرد و از او پرسیده شود كه چه كار كرده و چه كار نكرده است. به همین خاطر است كه خداوند متعال در سورهى «فاتحه» پس از ﴿ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ ٣﴾مىفرماید: ﴿مَٰلِكِ يَوۡمِ ٱلدِّينِ ٤﴾
۲. در بسیارى از آیات قرآن به آمدن و وقوع روز قیامت و ضرورت آن اشاره شده و بر این مطلب تأكید مىشود كه، بعید است روزى نیاید كه در آن انسان مورد بازخواست قرار گیرد و در مورد كارهایى كه در دنیا انجام داده محاكمه نشود. براى اثبات چنین مطلبى مىفرماید: به باد بنگرید و ببینید كه خداوند چه برنامهاى برایش مقرر كرده است. بادها از دریاها بخار را به سمت بالا انتقال مىدهند. این بخار دوباره به آب و باران تبدیل مىشود، آب و باران به زمین فرود مىآیند و باعث جان گرفتن دوبارهى زمین مىگردند و درختان و گیاهان دوباره سر از زمین بیرون مىآورند تا رزق و روزى شما آماده شده و در اختیارتان قرار گیرد و بتوانید با استفاده از آن زندگى كنید. ذاتى كه اینچنین شما را روزى مىدهد و براى روزىِ شما برنامهریزى كرده است، باید بعد از مرگ، دوباره شما را زنده كند و در مورد چگونگى استفادهى از نعمتهایش از شما سؤال كند. از چنین ذاتى بعید است كه براى باد برنامه داشته باشد اما براى شما و زندگى شما برنامهاى نداشته باشد.
۳. همانطور كه قبلاً اشاره شد، قرآن به این مطلب اشاره مىكند كه؛ چون هر چیزى جفت آفریده شده و در برابر هم قرار دارند، سرانجام و عاقبت انسان نیز باید دو گونه باشد. نمىبایستى همه خوشبخت یا همه بدبخت باشند. نمىبایستى كسى زنده نشود و مورد باز خواست قرار نگیرد (در برابر دنیا قیامتى نباشد)، بلكه باید همه زنده شده و مورد سؤال و بازخواست و محاكمه قرار گیرند و سرانجام و عاقبت انسانها نیز باید دو گونه باشد؛ همانطور كه همه چیز دو گونه است.
دلایل و نشانههاى بسیارى در این خصوص در قرآن وجود دارند كه اگر بخواهیم همه را بیان كنیم سخن به درازا مىكشد. بنابراین به این مقدار كفایت مىكنیم و همین مقدار نیز براى آنان كه بخواهند احساس مسؤلیت كنند و در این راه قدم بردارند كافى است.