بندگى خدا

۵. امر به معروف و نهى از منكر

لقمان پس از آن كه جنبه‏ى فكرى و عقیدتى فرزندش تصحیح شد، و پس از آن كه فرزندش مقیم نماز شد، به او دستور مى‏دهد كه امر به معروف و نهى از منكر كند:

﴿وَأۡمُرۡ بِٱلۡمَعۡرُوفِ وَٱنۡهَ عَنِ ٱلۡمُنكَرِ وَٱصۡبِرۡ عَلَىٰ مَآ أَصَابَكَۖ إِنَّ ذَٰلِكَ مِنۡ عَزۡمِ ٱلۡأُمُورِ﴾ [لقمان: ۱۷]. «و امر به معروف و نهی از منکر کن و در برابر سختی‌هایی که به تو می‌رسد، شکیبا باش؛ بی‌شک این، از کارهای سترگ (و مورد تأکید از سوی الله) است» اگر دیدى كسى عمل پسندیده‏اى را ترک كرده و آن را انجام نمى‏دهد، او را به انجام آن دستور بده. و اگر مشاهده كردى كه كسى كار ناپسندى را انجام مى‏دهد، او را از انجام آن نهى كن و بر حذر بدار. این را نیز بدان كه در میدان دعوت دچار مشكلات و اذیت و آزار مى‏شوى پس: