۲. قیام شب
﴿وَٱلَّذِينَ يَبِيتُونَ لِرَبِّهِمۡ سُجَّدٗا وَقِيَٰمٗا ٦٤﴾[الفرقان: ۶۴]. «و آنان كه شب را براى پروردگارشان با سجده و قیام مىگذرانند» و بندگان خداى رحمان كسانى هستند كه شب در برابر پروردگارشان سجود مىكنند و سر بندگى فرود مىآورند و مشغول قیام هستند و با او راز و نیاز مناجات مىكنند. آنها شبها نماز مىخوانند و در نمازهایشان در حضور خداى خود بر مىخیزند و سر بندگى را بر روى خاک مىگذارند.
خواندن نمازهاى مغرب و عشاء، قیام شبانه است و اضافه بر آن خواندن نماز «وتر» است كه حداكثر آن ۱۱ ركعت و حداقلش یک ركعت مىباشد و بهتر است بهجاى یک ركعت سه ركعت خوانده شود.