بندگى خدا

افرادى كه محرم زن هستند

﴿وَلَا يُبۡدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلَّا لِبُعُولَتِهِنَّ أَوۡ ءَابَآئِهِنَّ أَوۡ ءَابَآءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوۡ أَبۡنَآئِهِنَّ أَوۡ أَبۡنَآءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوۡ إِخۡوَٰنِهِنَّ أَوۡ بَنِيٓ إِخۡوَٰنِهِنَّ أَوۡ بَنِيٓ أَخَوَٰتِهِنَّ أَوۡ نِسَآئِهِنَّ أَوۡ مَا مَلَكَتۡ أَيۡمَٰنُهُنَّ أَوِ ٱلتَّٰبِعِينَ غَيۡرِ أُوْلِي ٱلۡإِرۡبَةِ مِنَ ٱلرِّجَالِ أَوِ ٱلطِّفۡلِ ٱلَّذِينَ لَمۡ يَظۡهَرُواْ عَلَىٰ عَوۡرَٰتِ ٱلنِّسَآءِ﴾[النور: ۳۱]. «و به زنان مؤمن بگو: چشمانشان را پایین بگیرند و شرمگاه‌هایشان را حفظ نمایند و زیور خویش را ـ جز آنچه ظاهر است ـ آشکار نکنند و روسری‌هایشان را بر گریبان‌هایشان بیندازند و زیورشان را ظاهر نسازند جز برای شوهر یا پدر یا پسر یا پدرشوهر یا برادر یا برادرزاده‌ها یا خواهرزاده‌ها و یا زنان هم‌کیش خویش یا غلامانشان یا مردان پیر که به زنان بی‌رغبتند یا کودکانی که به مسایل جنسی زنان آگاهی ندارند».

در توضیح آیه بیان چند نكته ضرورى است:

۱. در مورد معنى كلمه‏ى ﴿نِسَآئِهِنَّ﴾باید گفت: آیه به این مطلب اشاره دارد كه زنان مسلمان باید با برخى از زنان دیگر روابط مخصوص زنانه نداشته باشند. آن‏ها نباید مسایل زنانه‏ى خود را با هر زنى به صرف این كه زن است در میان بگذارند و آرایش و زینت خود را در برابر هر زنى آشكار و نمایان كنند. تنها زنانى محرم آن‏ها هستند كه با آن‏ها آشنایى كامل دارند و به آن‏ها اعتماد و اطمینان دارند، و از این كه مسایل خصوصى از جمله زینتشان را با افراد نامحرم در میان بگذارند، مطمئن هستند و اگر قسمتى از بدنشان را دیدند از توصیف آن براى دیگران هراسى ندارند و ...

بر زن مسلمان مشكلى نیست كه زینتش در برابر چنین زنانى آشكار شود. یعنى چنین زنانى محرم او هستند؛ اما جایز نیست كه زینتش را در برابر زنان غیر مسلمان و زنانى كه نمى‏داند از لحاظ اخلاق و رفتار چگونه هستند، آشكار كند. یعنى باید با این گونه زنان هم‏چون مردان نامحرم برخورد كند و جز صورت و دستانش تا مچ‏ها در برابر آن‏ها نمایان نباشد. این مطلبى است كه متأسفانه در میان مسلمانان بسیار غریب و ناشناخته است.

۲. در مورد كنیز نیز باید بگوییم: در زمان گذشته وجود كنیز در بسیارى از خانه‏ها رسم بوده است و چون كنیز با افراد خانواده بسیار روابط نزدیكى داشته، ‏بنابراین آنان را نیز جزو محرم زن قرار داده است.

۳. این كه مى‏گوییم زنان مشكلى نخواهند داشت كه زینتشان را در برابر محرم هایشان نمایان كنند به این معنى است كه زن مسلمان اگر در برابر پدرش یا ... روسریش را كاملاً بر سر نیندازد، یا كمى از موهایش دیده شود، یا دستش را به طور كامل نپوشاند و كمى از بازویش دیده شود، یا جوراب نپوشد، یا مقدارى از گردنش بیرون باشد - تا این حد و حدود - مشكلى نیست. منظور این نیست كه زن مسلمان مى‏تواند نزد یكى از افراد محرم كه بیان شدند، به طور كامل روسرى بر سرش نگذارد یا مى‏تواند گردنش كاملاً نمایان باشد. این‏گونه ظاهر شدن زن در برابر افراد محرم اگر چه توجه آن‏ها را به خود جلب نمى‏كند؛ اما چه بسا آنان را به فكر زنان دیگر بیندازد، بخصوص برادر یا برادرزاده یا خواهرزاده زن كه افرادى جوان هستند. این افراد با دیدن چنین پوشش‏هایى به فكر دیگران مى‏افتند و این گونه دچار انحراف مى‏شوند.

۴. در مورد اهل خانه یعنى افرادى هم‏چون خدمتكار، باید گفت: این افراد چون تابع اهل خانه هستند و همیشه با آنان زندگى مى‏كنند، به جایى رسیده‏اند كه با چشم بد به زنان آن خانه نمى‏نگرند و به خود اجازه نمى‏دهند كه به آنان خیانت كنند. البته این افراد باید به حدى رسیده باشند كه نیاز جنسى در وجودشان نمانده باشد و به قول معروف دلشان مُرده باشد. یعنى به حدى پیر شده باشند كه دلشان مُرده و دیگر به زنان و آن‏چه مربوط به آنان مى‏شود توجّهى نكنند.

۵. زنان براى همسران خود هر گونه كه بخواهند مى‏توانند ظاهر شوند و در این مورد هیچ محدودیتى نیست.