۷. متذكر شدن به آیاتى كه تلاوت مىشود
﴿وَٱذۡكُرۡنَ مَا يُتۡلَىٰ فِي بُيُوتِكُنَّ مِنۡ ءَايَٰتِ ٱللَّهِ وَٱلۡحِكۡمَةِ﴾[الأحزاب: ۳۴]. «و یاد کنید آنچه را که از آیات الله و حکمت، در خانه‌هایتان خوانده می‌شود» و همیشه از آیات و نشانهها و دلایلى كه در خانه‌هایتان تلاوت مىشود به یاد آورید و متذكر شوید؛ آیاتى كه مسیر بندگى را روشن مىكنند و به این مطالب اشاره مىكنند كه تنها فرمانروا و فریادرس خداست و آخرت وجود دارد و انسان در آن محاسبه و محاكمه مىشود. آیاتى كه انسان را متوجه این مهم مىكنند كه مسئولیتى دارد و بندهى خداست و راه و روشى را كه خدا براى بندگىاش فرستاده است باید بدون هیچگونه افراط و تفریطى رعایت كند. [اى زنان پیامبر! این را بدانید كه]:
﴿إِنَّ ٱللَّهَ كَانَ لَطِيفًا خَبِيرًا﴾[الأحزاب: ۳۴]. «بی‌گمان الله، آگاه و دارای لطف بی‌کران است» در آنچه بیان شد، هیچ شک و گمانى نیست. یقیناً خداوند متعال «لطیف» است، یعنى نازكبین است و آنچه را كه بسیار پوشیده است مىداند و بر آن آگاه است. و «خبیر» است، یعنى همیشه گزارشات به او واصل مىگردد؛ بنابراین از هر چه روى مىدهد و هر عملى كه انجام مىشود آگاهى دارد.
صفات و ویژگى بندگان واقعى خدا در سورهى احزاب
﴿إِنَّ ٱلۡمُسۡلِمِينَ وَٱلۡمُسۡلِمَٰتِ وَٱلۡمُؤۡمِنِينَ وَٱلۡمُؤۡمِنَٰتِ وَٱلۡقَٰنِتِينَ وَٱلۡقَٰنِتَٰتِ وَٱلصَّٰدِقِينَ وَٱلصَّٰدِقَٰتِ وَٱلصَّٰبِرِينَ وَٱلصَّٰبِرَٰتِ وَٱلۡخَٰشِعِينَ وَٱلۡخَٰشِعَٰتِ وَٱلۡمُتَصَدِّقِينَ وَٱلۡمُتَصَدِّقَٰتِ وَٱلصَّٰٓئِمِينَ وَٱلصَّٰٓئِمَٰتِ وَٱلۡحَٰفِظِينَ فُرُوجَهُمۡ وَٱلۡحَٰفِظَٰتِ وَٱلذَّٰكِرِينَ ٱللَّهَ كَثِيرٗا وَٱلذَّٰكِرَٰتِ أَعَدَّ ٱللَّهُ لَهُم مَّغۡفِرَةٗ وَأَجۡرًا عَظِيمٗا ٣٥﴾ [الأحزاب: ۳۵]. «به‌راستی مردان و زنان مسلمان، و مردان و زنان مؤمن، و مردان و زنان فرمانبردار، و مردان و زنان راستگو و مردان و زنان بردبار، و مردان و زنان فروتن، و مردان و زنان صدقه‌دهنده و مردان و زنان روزه‌دار، و مردان و زنان پاک‌دامن و مردان و زنانی که الله را بسیار یاد می‌کنند، الله برایشان آمرزش و پاداش بزرگی آماده کرده است» مردان و زنانى كه خود را با این صفات و ویژگىها آراسته كنند، بخشش و مزد و پاداش بزرگى برایشان آماده كردهایم. از گناهان و تقصیراتشان چشمپوشى مىكنیم و در برابر اعمال صالحشان، اجر و پاداش بزرگى به آنان مىبخشیم. این صفات و ویژگىها عبارتند از:
۱- وجود خود را از علاقه و توجه به غیر خدا نجات دهند، و از این كه غیر خدا را صاحب و فرمانروا و فریادرس خود بدانند، و از فرمان او سرپیچى كنند، خوددارى كنند.
۲- به طور كامل برنامهى خدا را تصدیق كنند و تسلیم آن شوند و بر آن استمرار و ثبات داشته باشند.
۳- همیشه و از ته دل فرمانبردار و مطیع فرمان خدا باشند.
۴- در این كه ادعاى بندگى خدا را مىكنند، راستگو باشند و عملاً ثابت كنند كه ادعایشان واقعى است.
۵- اهل صبر باشند؛ زیرا بندگى خدا و حركت در این مسیر، مشكلات خاصى دارد و خطرات زیادى انسان را تهدید مىكند. انسان در این راه باید صبور و اهل تحمل باشد و در برابر مشكلات شكست نخورد.
۶- در برابر خداوند متعال خاشع و خاضع و فروتن باشند، و نسبت به اوامر او - جلّ جلاله - دچار كوچکترین سرپیچى و نافرمانى نشوند.
۷- از مال و ثروت و دارایى كه دارند مقدارى كه صداقت ایمان آنها را نشان مىدهد، در راه خدا ببخشند.
«صدقه» یعنى چیزى كه راستگویى و صداقت انسان در ادعاى مسلمان بودن و مؤمن بودنش را به اثبات مىرساند. اگر انسان صدقه ندهد و مقدارى از مال و ثروتش كه بیش از نیازش مىباشد، در راه خدا خرج نكند، قطعاً در ادعاى خود دروغ مىگوید.
۸- اهل روزه باشند. یعنى شركت كننده در آن دورهاى باشند كه خداوند متعال به هدف پرورش و تربیت بندهى خود قرار داده است. دورهاى كه با شركت در آن به درجهاى مىرسند كه دوستدار هر آنچه خدا دوست دارد و متنفّر از هر آنچه خدا متنفر است، مىشوند.
۹- پاكدامن باشند و با غیر همسران مشروع خود، ارتباط نداشته باشند و خود را از انجام كارهاى حرام در این زمینه دور مىكنند.
۱۰- همیشه به یاد خدا باشند و خدا را بسیار یاد كنند. همیشه مشغول اداى وظیفهى بندگى باشند و با دل و زبان و فكر و عمل، خدا را یاد كنند.