فصل دهم
پاسخ به کسی که مدعی امامت علی است به دلیل این که برای توسل جستن به او با پیامبر جبرابر است

دلیل دهم رافضی برای اثبات امامت علی این فرمودۀ خداوند است که می‌فرماید:

﴿فَتَلَقَّىٰٓ ءَادَمُ مِن رَّبِّهِۦ كَلِمَٰتٖ فَتَابَ عَلَيۡهِۚ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلتَّوَّابُ ٱلرَّحِيمُ ٣٧﴾[البقرة: ۳۷] .

«و سپس آدم از پروردگار خود کلماتی را دریافت داشت پس خداوند توبه او را پذیرفت».

فقیه ابن مغازلی شافعی[۱۴۷] با سند خود از ابن عباس روایت می‌کند که گفت: از پیامبر جدر مورد کلماتی که آدم از پروردگار خویش دریافت کرد و با آن توبه نمود، سؤال شد، در پاسخ فرمود: از خداوند خواست تا به حق محمد ج، علی، فاطمه، حسن و حسین از او درگذرد و خداوند نیز توبۀ او را پذیرفت. و این فضیلتی است که هیچ کدام از اصحاب پیامبر جشایستگی آن را نداشتند، پس او امام است به سبب مساوی بودنش با پیامبر جدر توسل جستن به او نزد خداوند بلندمرتبه.

[۱۴۷] نگا: مناقب الإمام علی، ص (۶۳).