فصل بیست و هفتم
پاسخ به کسی که مدعی امامت علیاست به استناد اینکه به فضیلت بخشش و انفاق شبانه‌روز و پنهان و آشکار اختصاص یافته و دیگران از این ویژگی بی‌بهره‌اند
دلیل بیست و هفتم روافض برای اثبات امامت علی این آیه قرآن است:
﴿ٱلَّذِينَ يُنفِقُونَ أَمۡوَٰلَهُم بِٱلَّيۡلِ وَٱلنَّهَارِ سِرّٗا وَعَلَانِيَةٗ﴾[البقرة: ۲۷۴] .
«آنانی که اموالشان را شبانه‌روز آشکارا و پنهانی انفاق می‌کنند».
از طریق ابونعیم با سندش از ابن عباس روایت کرده است که این آیه در شأن علی نازل شده است. او چهار درهم داشت که یک درهم را در شب، یک درهم در روز، یک درهم به طور پنهانی و یک درهم را هم به طور آشکارا بخشید. و ثعلبی آن حدیث را روایت کرده است. چون برای غیر او این فضیلت حاصل نشده است، بنابراین او برتر و امام است.