فصل هیجدهم
پاسخ به کسی که مدعی است تنها علی مالش را به عنوان صدقه بخشید و هیچ مسلمانی دیگر چنین عملی را انجام نداده است
دلیل هیجدهم روافض برای اثبات امامت علی این فرمودۀ خداوند است:
﴿يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِذَا نَٰجَيۡتُمُ ٱلرَّسُولَ فَقَدِّمُواْ بَيۡنَ يَدَيۡ نَجۡوَىٰكُمۡ صَدَقَةٗۚ﴾[المجادلة: ۱۲] .
«ای کسانی که ایمان آوردید، هر گاه با پیامبر جبه نجوی پرداختید قبل از انجام آن صدقه بپردازید».
از طریق حافظ ابونعیم از ابن عباس روایت شده است که گفت: خداوند سخن گفتن یاران رسول الله را با ایشان حرام گردانید مگر اینکه قبل از سخن گفتن صدقه بدهند. دیگران بخل ورزیدند و قبل از سخن با پیامبر جصدقه ندادند، علی این كار را انجام داد و هیچ کدام از مسلمین این کار را نکردند.
و در تفسیر ثعلبی آمده است که ابن عمر گفت: علی سه ویژگی داشت که اگر من به یکی از آنها مفتخر می‌گشتم برایم از شتران سرخ موی، دوست‌داشتنی‌تر بود که عبارتند از: ازدواج با فاطمه، دريافت پرچم در جنگ خیبر و آیه نجوی (همين آيه مورد بحث فوق). رزین بن معاویه در کتاب «الجمع بین الصحاح الستة» از علی روایت می‌کند که گفت: غیر از من كسي به این آیه عمل نکرده است. پس به وسیله‌‌ی من خداوند برای امت تخفیف قائل شد. و این دلالت بر برتری علی بر دیگران داشته و او شایسته‌ترین فرد به امر امامت است.