فصل بیست و ششم
پاسخ به کسی که از امام احمد حدیث «راستگویان سه نفرند» را روایت کرده است
دلیل بیست و ششم روافض برای اثبات امامت علی این آیه قرآن است که می‌فرماید:
﴿وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ بِٱللَّهِ وَرُسُلِهِۦٓ أُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلصِّدِّيقُونَۖ وَٱلشُّهَدَآءُ عِندَ رَبِّهِمۡ﴾[الحدید: ۱۹] .
«کسانی که به خدا ایمان آوردند آنان راستگویان و شاهدان در نزد خداوند هستند».
احمد بن حنبل با سند خود از ابن ابی‌لیلی و او نیز از پدرش روایت می‌کند که پیامبر جفرمودند: راستگویان سه نفر هستند؛ حبیب‌بن موسی نجار، مؤمن آل یاسین، کسی که گفت: ای قوم من، از فرستادگان تبعیت کنید و حزقیل مؤمن آل فرعون، همان فردی که گفت: آیا مردی را به جرم اینکه می‌گوید پروردگار من الله است می‌کشید؟ و سومی هم علی‌بن ابیطالب است که برتر از آن دو نفر است.
و شبیه این روایت را ابن مغازلی فقیه شافعی[۲۳۵] ، و صاحب کتاب «الفردوس»[۲۳۶] نیز روایت کرده‌اند. و این فضیلت دلالت بر امامت علی دارد.
[۲۳۵] مناقب الإمام علی: ص ۲۴۶. [۲۳۶] الفردوس: ج۲، ص ۴۲۱. این روایت ساختگی را ابونعیم نیز در معرفة الصحابه: ج ۱، ص ۳۰۲ و خطیب در تاریخ بغداد: ج ۱۴، ص ۱۵۵، در شرح حال یحیی بن حسین مدائنی شماره: (۷۴۶۸) آورده‌اند که در سند آن عبدالله‌بن لهیعه آمده که از ضعفا و متروکین می‌باشد. همچنین علامه البانی در سلسلة احادیث الضعیفة والـموضوعة: ج ۱، ص ۳۵۸، شماره: ۳۵۵، آن را آورده است و می‌گوید: موضوع است.