فصل هفتم
پاسخ به کسی که مدعیست امامت مختص علی است به این دلیل که خداوند او را به خاطر اینکه دوست داشتن وی بر همگان واجب است برتر از دیگران قرار داده است
دلیل هفتم شیعه برای اثبات امامت علی این فرمودۀ خداوند است که:
﴿قُل لَّآ أَسَۡٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ أَجۡرًا إِلَّا ٱلۡمَوَدَّةَ فِي ٱلۡقُرۡبَىٰ﴾[الشوری: ۲۳] .
«بگو از شما پاداشی نمی‌خواهم جز عشق و علاقه به نزدیکی خداوند».
امام احمد بن حنبل در مسند خود از ابن عباس روایت می‌کند که گفت: وقتی آیه‌ي مذکور نازل شد، عده‌ای گفتند ای رسول خدا! نزدیکان که دوست داشتن آنها برما واجب است چه کسانی هستند؟ فرمود: علی، فاطمه و پسران آن دو. در تفسیر ثعلبی و صحیح مسلم و صحيح بخاری نیز بر همین نحو آمده است. به غیر از علی و سه نفر دیگر (فاطمه و حسن و حسین) دوست داشتن دیگران واجب نیست بنابراین علی برتر بوده و امام است. زیرا مخالفت با وی با دوست داشتن او منافات داشته و تنها با فرمانبرداری از اوامر او دوستی‌اش حاصل می‌شود، بنابراین اطاعت از او واجب بوده و معنی امامت همین است.