فصل چهارم
پاسخ بر ادعای روایت حدیث از ابن عباس مبنی بر سقوط ستاره‌ای در منزل علی
برهان چهارم مصنف شیعی برای اثبات امامت علی، این آيه است كه خداوند مي‌فرمايد:
﴿وَٱلنَّجۡمِ إِذَا هَوَىٰ ١ مَا ضَلَّ صَاحِبُكُمۡ وَمَا غَوَىٰ ٢﴾[النجم: ۱-۲] .
«سوگند به ستاره هنگامی که غروب می‌کند. یار شما گمراه نشده و به کژراهه نرفته است».
فقیه ابن مغازلی شافعی[۵۸] با سند خود از ابن عباس روایت می‌کند که گفت: من با عده‌ای از نوجوانان بنی‌هاشم نزد پیامبر جنشسته بودیم که ناگهان ستاره‌ای فرود آمد. پیامبر جفرمودند: این ستاره در منزل هر کس فرود آید او پس از من جانشین من است. پس نوجوانان بنی‌هاشم به برخاستند و آن ستاره را می‌نگریستند که ناگهان در منزل علی فرود آمد. گفتند: ای رسول خدا در دوستی علی به بیراهه رفته و فریب خورده‌ای. پس خداوند آیه ﴿وَٱلنَّجۡمِ إِذَا هَوَىٰ ١ مَا ضَلَّ صَاحِبُكُمۡ وَمَا غَوَىٰ ٢﴾[النجم: ۱-۲] . را نازل فرمود.
[۵۸] در کتاب«مناقب الإمام علی: ص ۲۶۶، ۳۱۰ (م).