«نمونه‌هایی از تمجید و تعریف و دعا و نیایش رسول اکرم ص از خداوند متعال»
شایسته است نمونه‌هایی از سخنان پیامبر اکرم ص را که در آنها آنحضرت خداوند متعال را تعریف و تمجید نموده و با اسما و صفاتش از وی درخواست نموده و دعا کرده است، ارائه دهم.
۱- ابوهریره س می‌گوید: ابوبکر صدیق س از رسول الله ص درخواست نمود تا دعایی به او یاد دهد که صبح و شام آن را بخواند. آنحضرت ص فرمود: «بگو: «اللَّهُمَّ فَاطِرَ السَّمَوَاتِ وَالأَرْضِ، عَالِمَ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ، رَبَّ كُلِّ شَىْءٍ وَمَلِيكَهُ، أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ، أَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ نَفْسِى، وَشَرِّ الشَّيْطَانِ وَشِرْكِهِ» [۱۸۸]. (ترمذی، ابوداود و دارمی)
(پروردگارا! ای آگاه به امور پیدا و پنهان! ای آفریدگار آسمان‌ها و زمین! ای پروردگار و مالک هر چیز! گواهی می‌دهم که جز تو معبودی وجود ندارد و از بدی‌های نفس خود و از شر و بدی شیطان و شرک او به تو پناه می‌آورم).
۲- ابو سعید خدری س می گوید: هرگاه پیامبر اکرم ص سرش را از رکوع بلند مینمود، می‌فرمود:
«رَبَّنَا لَكَ الْـحَمْدُ، مِلْءَ السَّمَوَاتِ، وَمِلْءَ الأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا، وَمِلْءَ مَا شِئْتَ مِنْ شَيْءٍ بَعْدُ، أَهْلَ الثَّنَاءِ وَالْـمَجْدِ، أَحَقُّ مَا قَالَ الْعَبْدُ، وَكُلُّنَا لَكَ عَبْدٌ، أَللَّهُمَّ لاَ مَانِعَ لِـمَا أَعْطَيْتَ، وَلاَ مُعْطِيَ لِـمَا مَنَعْتَ، وَلاَ يَنْفَعُ ذَا الْـجَدِّ مِنْكَ الْـجَدُّ» [۱۸۹].
(پروردگارا! حمد و ستایش از آنِ تو است؛ الهى! حمدى که آسمان‌ها و زمین و میان آنها و هر چه تو بخواهى را پر کند، از آنِ تو است. الهى! تو اهل ستایش و عظمت هستى. الهى! تو شایسته‌ى ستایش بندگان هستى. همگى ما بندگانت هستیم؛ آنچه تو عنایت بفرمایى، هیچ کس نمی تواند جلوى آن را بگیرد و آنچه را که تو جلوى آن را بگیرى، کسى قدرت ندارد آن را عطا نماید. الهى! صاحب ثروت را ثروتش از عذاب تو نجات نمى‌دهد).
۳- ثوبان س می گوید: هنگامی که رسول الله ص نمازش را به پایان می‌رساند، سه بار استغفار مینمود و می‌فرمود: «اللّهُمَّ أَنْتَ السَّلاَمُ وَمِنْكَ السَّلاَمُ ، تَبَارَكْتَ يَا ذَا الـْجَلاَلِ وَالإِكْرَامِ» [۱۹۰].
(پروردگارا! تو سلام هستی و تمام سلامتی و برکت از آن تواست ای با شکوه و با عظمت).
۴- ابن عباس ب می‌گوید: رسول الله ص هنگام مشکلات و مشقت‌ها می‌فرمود:
«لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ الْعَظِيْمُ الْـحَلِيْمُ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيْمِ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ رَبُّ السَّمَوَاتِ وَرَبُّ اْلأَرْضِ وَرَبُّ الْعَرْشِ الْكَرِيْمُ» [۱۹۱].
(هیچ معبودى بجز الله بزرگ و بردبار وجود ندارد؛ هیچ معبودى جز الله که پروردگار عرش بزرگ است، وجود ندارد؛ هیچ معبودى به جز الله که پروردگار آسمان‌ها و زمین و عرش گرامى است، وجود ندارد).
۵- سمره بن جندب س می گوید، رسول الله ص فرمود: «أَحَبُّ الْكَلَامِ إِلَى اللهِ أَرْبَعٌ: سُبْحَانَ اللهِ، وَالْـحَمْدُ لِلهِ، وَلَا إِلَهَ إِلَّا اللهُ، وَاللهُ أَكْبَرُ، لَا يَضُرُّكَ بِأَيِّهِنَّ بَدَأْتَ». و فی روایة: «أَفْضَلُ الْكَلَامِ سُبْحَانَ اللهِ، وَالْـحَمْدُ لِلهِ، وَلَا إِلَهَ إِلَّا اللهُ، وَاللهُ أَكْبَرُ» [۱۹۲].
(محبوب‌ترین سخنان نزد خداوند چهار کلمه هستند: «سُبْحَانَ اللهِ، الْـحَمْدُ لِلهِ، لَا إِلَهَ إِلَّا اللهُ و اللهُ أَكْبَرُ». و با هر کدام که آغاز نمایی، اشکالی ندارد. و در روایت دیگری آمده است که: بهترین سخنان، «سُبْحَانَ اللهِ، الْـحَمْدُ لِلهِ، لَا إِلَهَ إِلَّا اللهُ و اللهُ أَكْبَرُ» هستند.
۶- ابو هریره س می‌گوید: رسول الله ص فرمود:
«كَلِمَتَانِ خَفِيفَتَانِ عَلَى اللِّسَانِ، ثَقِيلَتَانِ فِي الْمِيزَانِ، حَبِيبَتَانِ إِلَى الرَّحْمَنِ: سُبْحَانَ اللهِ وَبِحَمْدِهِ، سُبْحَانَ اللهِ الْعَظِيمِ» [۱۹۳].
(دو کلمه وجود دارد که بر زبان، سبک، ولی در ترازوی اعمال، سنگین، و نزد خداوند،اند: «سُبْحَانَ اللَّهِ وَبِحَمْدِهِ، سُبْحَانَ اللَّهِ الْعَظِيمِ».
[۱۸۸] مشكاة المصابيح (۱/۷۳۴) شماره (۲۳۹۰). و آلبانی آنرا در سلسله‌ی احادیث صحیحه (۲۷۵۳) صحیح دانسته است. [۱۸۹] صحیح مسلم (۱/۳۴۷)حدیث شماره (۴۷۷). [۱۹۰] صحیح مسلم (۱/۴۱۴) حدیث شماره (۵۹۲). [۱۹۱] صحیح بخاری (۱۱/۱۴۵) و صحیح مسلم (۴/۲۰۹۳) حدیث شماره (۲۷۳۰). [۱۹۲] روایت صحیح مسلم؛ نگا مشكاة المصباح (۱/۷۰۶) حدیث شماره (۲۶۹۴). [۱۹۳] صحیح بخاری (۷۵۶۳) و صحیح مسلم (۲۶۹۴).