مطلب اول: انکارکردن عقیده چه حکمی دارد
هر کسی که عقیده را انکار کند و مانند کمونیست‌ها به طور کلی وجود خداوند را منکر شود و پیامبران و کتاب‌های الهی را تکذیب کند و به معاد و کیفر و پاداش اعمال در آن روز ایمان نداشته باشد و یا منکر بخشی از عقاید شود، یقیناً کافر است. و ما باید بدانیم که عقیده‌ی اسلامی به هیچ وجه تجزیه پذیر نیست؛ چرا که به منزله‌ی یک واحد به هم پیوسته و جدا ناپذیر می‌باشد.
بدین جهت، ایمان به خدا، مقتضی ایمان به فرشتگان، ایمان به پیامبران، ایمان به کتاب‌های آسمانی و ایمان به روز قیامت می‌باشد. ایمان به کتاب‌های آسمانی نیز مستلزم ایمان به دستورات آنها است؛ همان گونه که ایمان به رسول الله ص نیز شامل ایمان آوردن و پذیرفتن تمامی چیزهایی است که آنحضرت ص از آنها سخن گفته است. به همین جهت، خداوند آنانی را که به یکی از اصول، ایمان می‌آورند و اصل دیگری را رد می‌کنند، کافر می‌داند:
﴿إِنَّ ٱلَّذِينَ يَكۡفُرُونَ بِٱللَّهِ وَرُسُلِهِۦ وَيُرِيدُونَ أَن يُفَرِّقُواْ بَيۡنَ ٱللَّهِ وَرُسُلِهِۦ وَيَقُولُونَ نُؤۡمِنُ بِبَعۡضٖ وَنَكۡفُرُ بِبَعۡضٖ وَيُرِيدُونَ أَن يَتَّخِذُواْ بَيۡنَ ذَٰلِكَ سَبِيلًا١٥٠ أُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡكَٰفِرُونَ حَقّٗاۚ وَأَعۡتَدۡنَا لِلۡكَٰفِرِينَ عَذَابٗا مُّهِينٗا١٥١﴾ [النساء: ۱۵۰-۱۵۱].
«کسانی که به خدا و پیامبرانش ایمان ندارند و می‌خواهند میان خدا و پیامبرانش جدایی بیندازند ـ و بگویند که به خدا ایمان داریم؛ ولی به پیامبران ایمان نداریم ـ و می‌گویند که به برخی از پیامبران ایمان داریم و به برخی دیگر ایمان نداریم و می‌خواهند راهی میان کفر و ایمان برگزینند، بی‌گمان، جملگی آنان کافرند و ما برای کافران عذاب خوارکننده‌ای فراهم آورده‌ایم».
باید دانست که تکذیب یکی از بخش‌های اصول اعتقادی که قرآن و حدیث از آنها سخن گفتهاند، کفر است؛ مانند انکار یکی از پیامبران خدا یا انکار یکی از کتاب‌های الهی و آسمانی ویا فرشته‌ای از فرشتگان.