حکم کسانی که امور ثابت شده با احادیث آحاد را انکار می‌کنند
سفارینی از اسحاق بن راهویه نقل نموده است که وی انکار کنندگان احادیث آحاد را کافر دانسته است؛ اما نظر صحیح‌تر این است که آنها کافر نیستند؛ چنین به نظر می‌رسد که این فتوا با توجه به انکار احادیثی صادر شده است که همه‌ی امت آنها را قبول داشته و بر صحت آنها اتفاق نظر نموده‌اند.
ما اگر چه منکر احادیث آحاد را کافر نمی‌دانیم؛ اما بر این عقیده هستیم کسانی که احادیث صحیح رسول الله ص در باب عقیده رد کرده‌اند، سخت در اشتباه بوده و احتمال آن می‌رود که بخاطر این کارشان، گمراه و گرفتار عذاب شوند:
﴿فَلۡيَحۡذَرِ ٱلَّذِينَ يُخَالِفُونَ عَنۡ أَمۡرِهِۦٓ أَن تُصِيبَهُمۡ فِتۡنَةٌ أَوۡ يُصِيبَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٌ﴾ [النور: ۶۳].
«آنان که با فرمان پیامبر مخالفت می‌کنند، باید بترسند که مبادا به بلایی گرفتار آیند یا این‌که دچار عذاب دردناکی شوند».