کسانی که تنها خدا را نمیپرستند، در تناقض بسر میبرند
کافران، اعم از مشرکین عرب و گروههای زیاد دیگری بر این باور بودند که خداوند در خلقت موجودات، رزق و روزی دادن، زنده کردن، میراندن و پادشاهی جهان هستی متفرد و یکتا است؛ اما با وجود این، نمیپذیرفتند که تنها خداوند را عبادت کنند و تنها به او روی آورند و از عبادت غیر خدا دست بردارند؛ آنها غیر خدا را پرستش میکردند، دیگران را در دعا و نیایشهایشان، میخواندند و به غیر خدا توکل میکردند و پر واضح است که این حالت، یک تناقص و تضاد بسیار زشت است؛ زیرا آن ذاتی که در خلق و ایجاد متفرد و تنها است، تنها او سزاوار عبادت، خضوع و تعظیم است. اینجا است که قرآن کریم در مورد این تناقض مشرکین با آنها به بحث و مناقشههای طولانی پرداخته و این مطلب را برای آنان توضیح داده است که وقتی به اعتراف خود شما، تنها خداوند، آفریدگار و روزی دهنده و... است، پس باید تنها او را پرستش کنید و صرفا از دین او پیروی نمایید.