۴- تسلیم مدلول و مفهوم این کلمه باشد
خداوند متعال میفرماید: ﴿وَأَنِيبُوٓاْ إِلَىٰ رَبِّكُمۡ وَأَسۡلِمُواْ لَهُۥ مِن قَبۡلِ أَن يَأۡتِيَكُمُ ٱلۡعَذَابُ ثُمَّ لَا تُنصَرُونَ٥٤﴾ [الزمر: ۵۴].
«و بهسوی پروردگار خود برگردید و تسلیم او شوید پیش از این که عذاب به سراغ شما بیاید و دیگر، کمک و یاری نشوید».
و در جایی دیگر میفرماید:
﴿۞وَمَن يُسۡلِمۡ وَجۡهَهُۥٓ إِلَى ٱللَّهِ وَهُوَ مُحۡسِنٞ فَقَدِ ٱسۡتَمۡسَكَ بِٱلۡعُرۡوَةِ ٱلۡوُثۡقَىٰۗ وَإِلَى ٱللَّهِ عَٰقِبَةُ ٱلۡأُمُورِ٢٢﴾ [لقمان: ۲۲].
«کسی که ـ دل به خدا دهد و ـ مطیعانه رو به خدا کند، در حالی که یکتاپرست و نیکوکار باشد، به دستاویز بسیار محکمی چنگ زده است؛ و باید دانست که سرانجام همهی کارها به خدا بازگشت داده میشود ـ و حسنات را پاداش، و سیئات را کیفر میدهد».
قابل یادآوری است که ﴿يُسۡلِمۡ وَجۡهَهُۥٓ﴾ به معنی این است که اطاعت و فرمانبرداری کند؛ و ﴿وَهُوَ مُحۡسِنٞ﴾ به معنی این است که در عین حال، یکتاپرست باشد؛ و ﴿ بِٱلۡعُرۡوَةِ ٱلۡوُثۡقَىٰۗ﴾ «دستآویز محکم» را نیز به «لا اله الا الله» تفسیر نمودهاند.